Ałbena Grabowska "Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany"

Ałbena Grabowska, Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany, Warszawa „Zwierciadło” 2016

Czasami wydaje nam się, że edukacja kobiet była od zawsze, ale ta leniwa płeć piękna nie chciała z niej korzystać, dlatego nie osiągnęła niczego godnego uwagi i nie przyczyniła się do rozwoju nauki. W podręcznikach często możemy znaleźć informacje, że damy i mniszki w średniowieczu były lepiej wykształcone od rycerzy, którzy walczyli o ich serca. Mężczyźnie wystarczała siła. Niewiasta musiała być obyta, znać literaturę, muzykę, umieć grać na instrumentach. Mijały wieki, mężczyźni uczyli się praktycznych rzeczy, a kobiety tkwiły w domowych zaciszach, czytaniu książek, wychowywaniu dzieci, wyszywaniu i wielu innych zajęciach przypadających płci pięknej. Jedyne na co mogły liczyć (jeśli rodzina miała odpowiednią pozycję i majątek) to domowa edukacja ograniczająca się do rozwijania wrażliwości i poczucia estetyki.

Alicja wywodziła się właśnie z takiego domu. Od rówieśniczek różniło ją zainteresowanie naukami przyrodniczymi. Dzięki postępowemu nauczycielowi mogła zdobyć wiedzę dostępną dla chłopców. Majątek ojca i jego przekonanie, że „święty spokój” warto sobie kupić pozwalał jej na stworzenie w domu laboratorium pozwalające jej na poszerzanie wiedzy i będące punktem, który przewrócił jej życie do góry nogami.

Szeroka wiedza zmieszana z uczuciami stała się zapalnikiem przewracającym jej dotychczasowe życie do góry nogami. Dokładnie zaplanowane samobójstwo kończy się wypadkiem, który z kolei jest idealną wymówką do pozbycia się córki (i pasierbicy) z kraju. Niedoszłą samobójczynię ojciec odsyła do Wiednia, gdzie nikt nie zajmuje się jej stanem fizycznym oraz psychicznym. Leczenie ogranicza się do podawania jej tabletek, których bohaterka ukradkowo się pozbywa, ponieważ pod ich wpływem traci kontrolę nad sobą. Stan ogłupienia nie jest tym, o czym marzy trzeźwo patrząca na świat Alicja.

Nowe miejsce wydaje jej się więzieniem, w którym pacjenci są pod czujnym okiem siostry Elke. Zadanie młodej Polki to przełamać stereotypy. Ukradkowa nauka języka, poszerzanie wiedzy, zdobywanie informacji na własny temat, eksperymentowanie z ciałem, samodzielna rehabilitacja sprawiają, że pewnego dnia zaskakuje cały personel. Z pacjentki przeradza się w terapeutkę dysponującą sporą wiedzą medyczną oraz potrafiącą snuć niezwykłe opowieści.

„Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany” Albeny Grabowskiej to interesująca i wciągająca opowieść o inteligentnej kobiecie pragnącej równości i napotykającej mur uprzedzeń płciowych. W jej otoczeniu płeć piękna powinna być ozdobnym dodatkiem do pełnego wyzwań męskiego życia. Czytanie romansów i wzdychanie za księciem z bajki jednak nie należy do jej ulubionych zajęć. Woli studiować podręczniki chemii, fizyki, biologii. Jej otwarty i analityczny umysł wydają się czymś dziwacznym i niespotykanym. Mimo tego nie pozostaje wolna od emocji popychających ją do próby samobójstwa.

Nieufna, nieznająca języka, ograniczana, niemal więziona Alicja w tajemnicy uczy się języka, dowiaduje się, z jakiego powodu jest w klinice oraz dlaczego rodzina się z nią nie kontaktuje. Młoda, przebojowa i niezwykle pewna siebie kobieta wymusza odpowiednie leczenie. Jej silna osobliwość początkowo budzi nieufność. Życie nabiera rozpędu, kiedy na jej drodze staje słynny psychoanalityk Zygmunt Freud, dzięki któremu pogłębia wiedzę medyczną i trafia na studia.

Zesłana na wygnanie i tak naprawdę pewną śmierć w szpitalnych murach Alicja buntuje się i bierze życie we własne ręce. Jej dążenie do perfekcji, ciągłe udowadnianie, że kobieta może być tak samo dobra (a nawet lepsza) niż mężczyźni jest walką z wiatrakami. Jedno zdanie wypowiedziane przez szowinistę może zburzyć jej wygodne życie z trudem budowane przez lata. Zawirowania losu byłyby trudne do pokonania, gdyby nie jej silny charakter, przyjaciele oraz niezwykła elastyczność bohaterki. Alicja z pacjentki przeistacza się w terapeutkę, lekarkę, cyrkówkę, szpiega. Czasy, w których przyszło jej żyć pełne są zaskakujących i nie zawsze pozytywnych wydarzeń. Mimo tego bohaterka nie poddaje się.

„Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany” to interesująca i bardzo wciągająca powieść o początkach emancypacji. To czasy, kiedy skrupulatna i robiąca karierę kobieta jest traktowana jako wróg i niszczycielka dawnego porządku. Ałbena Grabowska z wielką wprawą wplata życie bohaterki w początki XX wieku.

Wielką zaletą książki jest żywy język (strona czynna), interesująca akcja i wykorzystanie wiedzy historycznej. „Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany” to idealna książka dla wszystkich. Znajdziemy w niech historię, kryminał, sensację, powieść psychologiczną, romans.

Kup książkę