Martyna Wojciechowska "Zwierzaki świata cz. 2"

Martyna Wojciechowska, Zwierzaki świata cz. 2, Warszawa „Burda NG” 2016

Martyna Wojciechowska to nie tylko znana podróżniczka, autorka licznych książek, ale także i mama Marysi, w której pragnie zaszczepić swoją pasję, dać jej cząstkę siebie w czasie długich okresów nieobecności w domu, rozłąk w czasie zbierania materiałów do kolejnych publikacji. Opowieści zawarte w „Zwierzakach świata cz. 2” powstały z myślą o jej własnej córce, z którą pragnęła podzielić się zdobytą wiedzą, niezwykłymi doświadczeniami i interesującymi zwierzętami spotykanymi na drodze. Z pomocą Marysi stworzyła lekturę, po którą młodzi czytelnicy chętnie sięgną.  Jednym z powodów są piękne zdjęcia. Innym baśniowe opowieści przemycające sporą dawkę wiedzy o zwierzętach i ich otoczeniu. Zarówno strona wizualna, jak i tekst przyciągają uwagę dzieci.

„Zwierzaki świata cz. 2” zawiera opowieść o pingwinie, lwie, koali i delfinie. Każdy z rozdziałów zabiera nas w inne miejsce: Antarktyda, Afryka (Kenia), Australia i Ameryka Północna (Floryda). Pierwszoosobowe opowieści zwierzęcych bohaterów są tu świetnym pretekstem do przemycenia dużej dawki wiedzy o świecie. Razem z Pingu (nie bez przyczyny pingwin z Antarktydy ma tak na imię i dzieci doskonale rozpoznają w nim bohatera kreskówek) dowiemy się jak wygląda życie w tym zimnym regionie świata, w jaki sposób zwierzęta te się rozmnażają, jak radzą z głodem, kto jest ich naturalnym wrogiem i dlaczego stado jest tak ważne.

Rolę stada poruszono także w rozdziale o lwicy Anaji. Młoda samica uczy się wszystkiego, co potrzebne do przetrwania na sawannie. Jedną z najważniejszych rzeczy jest umiejętność polowania i życia w stadzie. Anaja dostrzega panujące w jej stadzie nierówności: bracia i kuzyni mają inne - jej zdaniem ciekawsze - zajęcia. Uważa, że to niesprawiedliwe, ale podporządkowuje się woli grupy. Razem z bohaterką możemy odkryć, że to nie umiejętności polowania zaważyły o jej losie, ale zdolność rozpoznawania ziół i odwaga.

Loius z kolei jest koalą mieszkającym w Australii. Podobnie jak wcześniejsi bohaterowie należy do odmieńców: chce być aktywniejszy, silniejszy, sprytniejszy. Niestety czasami jego natura śpiocha daje o sobie znaki w nieodpowiednich momentach. Dzieje się to często wtedy, kiedy zaczyna się świetnie bawić z zaprzyjaźnionym kangurem. Pewnego dnia wyprawił się z przyjacielem poza obszar parku, w którym ludzie o nich dbają. Pech chciał, że zderzyli się z samochodem. Jednak mieli tez sporo szczęścia, ponieważ bardzo szybko trafili z powrotem do domu, gdzie zadbano o ich poobijane grzbiety.

Ostatni bohater jest delfinem (a raczej delfininką). Mieszkająca u wybrzeży Florydy Winter przyjaźni się z błazenkiem Homerem. Każdy z nich jest całkowicie inny, a mimo tego mogli nawiązać przyjaźń. Żyjący w symbiozie z ukwiałem bohater przypominający Nemo z filmu „Gdzie jest Nemo?” lubi podróże. Jednak ze względu na rozmiary nie może oddalać się od swojego przyjaciela- ukwiału będącego też jego ochronnym domem. Może to robić jedynie w towarzystwie Winter opiekującej się nim i dbającej, aby małego błazenka nikt nie zjadł. W czasie jednej z wypraw delfin zaplątuje się w sieci. Próby ratowania kończą się pomocą ze strony ludzi, którzy zabierają Winter do basenu. Tam niepełnosprawny delfin pozna niepełnosprawną dziewczynkę i na nowo nauczy się cieszyć życiem.

Wszystkie opowieści poza bogactwem informacji o zwierzętach, interesujących zdjęć i sporej galerii zwierząt z każdego miejsca zawierają morał. Każda opowieść może być pretekstem do dyskusji z dzieckiem.

Książka ze względu na dużą czcionkę, liczne zdjęcia doskonale sprawdzi się w szkole podstawowej. Opowieści o zwierzęcych bohaterach sprawdzą się także jako lektury do słuchania przez przedszkolaki. Gruba, solidna oprawa, piękne zdjęcia sprawiają, że książka jest też bardzo atrakcyjna wizualnie.

Kup książkę