Bill Nason "Porozmawiajmy o autyzmie"

"W świecie osób neurotypowych to, co inne, zwykle jest uważane za negatywne, a nie niezwykłe. Wartość ludzi oceniamy na podstawie tego, czy przystają do normy i czy ich punkt widzenia zgadza się z naszym. Jeśli poglądy lub zachowanie osoby wykraczają poza normę, automatycznie koncentrujemy się na jej negatywnych cechach, które przesłaniają nam pozytywne. Jesteśmy skłonni interpretować "inność" jako słabość lub wadę, a więc cechę, która wymaga zmiany. Zachowanie, którego nie rozumiemy, traktujemy jako "złe", niewłaściwe, dążymy, więc do jego stłumienia. Nie postrzegamy różnic jako wartości albo powodów do zachwytu, nie chcemy ich rozumieć. Tymczasem mogą one uczynić nasz świat lepszym i wzbogacić nasze życie. Tak bardzo pragniemy być akceptowani, że unikamy sytuacji, w których możemy się wydawać inni. Niestety w ten sposób zamykamy się na prawdziwe cuda, jakie dzieją się za sprawą dzielących nas różnic".