"Wdzięczność do końca" Jan Twardowski

Ksiądz Jan Twardowski o wdzięczności mówił do końca, uważał to uczucie niemal za tak samo ważne w życiu jak miłość. Przekonuje o tym najnowszy tom zawierający poezję oraz refleksje księdza-poety, wydany nakładem Wydawnictwa Świętego  Wojciech – Wdzięczność do końca.

Ksiądz Twardowski zawsze za wszystko dziękował ludziom oraz Bogu, „za trudne i łatwe szczęście”, „za to co miłe i niemiłe”. Dziękował też, a może zwłaszcza, za niesłuszne oskarżenia, plotki, „spotkania obszczekane”, przykrości i upokorzenia. W jednej z ostatnich homilii podsumował swoją kapłańską posługę: „Dla mnie wdzięczność jest odmianą pokory.[…] Wdzięczność to najbardziej religijne uczucie. Bo to zawsze wdzięczność Bogu”. Stąd pomysł samego Autora na książkę poświęconą wdzięczności.

Realizacja zamysłu ks. Jana jest możliwa dzięki opracowaniu Aleksandry Iwanowskiej, która podkreśla we wstępie do książki, iż jest to szczególne wydanie, bo przypadające w roku jubileuszowym dla wydawcy – 120-lecia istnienia spółki.

Na niniejszą antologię, zatytułowaną Wdzięczność do końca, składają się wiersze oraz refleksje znane z innych publikacji Autora, a także trzynaście tekstów prozą publikowanych po raz pierwszy.

Wdzięczność do końca to kolejny tom w serii po bestsellerowych tytułach Tylko miłość się liczy, Bogu się mówi – TAK , Słowa najważniejsze oraz Wiersze z szuflady.

O autorze:

Jan Twardowski (1915-2006), ksiądz katolicki, poeta, kaznodzieja. Debiutował w 1932 r. na łamach pisma młodzieży szkolnej „Kuźnia Młodych”, którego był współredaktorem (1933-35). Pierwszy tomik wierszy (Powrót Andersena) opublikował w 1937 r. W latach dziewięćdziesiątych minionego wieku  znalazł się u szczytu poczytności i należy do czołówki poetów polskich. Różnorodne gatunkowo książki prozatorskie (rozważania, myśli, felietony, aforyzmy, opowiadania dla dzieci) kreują bogaty wizerunek myśliciela, filozofa, przewodnika duchowego i wybitnego kaznodziei.

Otrzymał: nagrody, m.in.: im. Brata Alberta (1978), polskiego Pen Clubu im. Roberta Gravesa (1980), Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (Nowy Jork za 1985), im. Władysława i Nelli Turzańskich (Toronto 1995), Ministra Kultury i Sztuki (1997), Miasta Stołecznego Warszawy (1999), wydawców katolickich „Feniks” (1999), Ikar 2000, „Totus”, zwany „katolickim Noblem” (za 2001); Rady Miasta Stołecznego Warszawy (2005); Marszałka Województwa Mazowieckiego (2005); tytuły, m.in: Kawalera Orderu Uśmiechu (1996), doktora honoris causa KUL (1999); honorowego prałata Jego Świątobliwości (2003); medale, ordery, krzyże, m.in: Medal im. Janusz Korczaka (1980), Order „Polonia Mater Nostra Est” (1999), Medal Senatu Rzeczypospolitej (2000), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2006 pośmiertnie).