Maciej Wielobób "Duchowość na co dzień. Ścieżka współczesnego mistyka"

Maciej Wielobób, Duchowość na co dzień. Ścieżka współczesnego mistyka, Gliwice „Helion” 2017

W świecie dążenia do zdobycia jak największej ilości informacji, wyuczenia prostych umiejętności, dążenia do powiększenia dóbr oraz mierzenia sukcesu tym, ile informacji o nas pojawi się w mediach pomija się bardzo ważną kwestię duchowości, równowagi psychicznej otwierania swojego umysłu i ciała na szersze umiejętności połączone z poczuciem spokoju oraz szczęścia. W codziennej gonitwie brakuje umiejętności zatrzymania się, skupienia na sobie, swoim relaksie, oczyszczeniu umysłu i autorefleksji. Żyjemy w świecie pozbawionym mistycyzmu otwierającego nas na inne możliwości. Na szczęście powoli się to zmienia, co widzimy w rosnącym zainteresowaniu kulturą wschodu oraz jej narzędziami pracy nad sobą. W świat takiego otwierania się na własną duchowość wprowadza nas Maciej Wielobób w książce „Duchowość na co dzień. Ścieżka współczesnego mistyka”. Autor krok po kroku zapoznaje nas z tradycją medytacyjną, której zadaniem jest dążenie do równowagi między wszystkimi aspektami życia. Dowiadujemy się jak bardzo sukces na ścieżce duchowej wpływa na nasze osiągnięcia na polu społecznym i zawodowym.

Książkę podzielono na dwie wyraźne części. W pierwszej Maciej Wielobób skupia się na ważnych zagadnieniach ścieżki mistycznej, a druga jest czymś w rodzaju zeszytu ćwiczeń pozwalającego na podjęcie samodzielnych ćwiczeń pozwalających rozwijać swoją duchowość. W pierwszej znajdziemy sporo teorii oraz propozycje bardzo prostych ćwiczeń relaksujących, na które na pewno każdy ma czas. Druga natomiast zawiera 40 zasad etycznych pozwalającymi na bardziej świadome podejmowanie decyzji przekładających się na postawy spójne z naszymi dążeniami i system wartości. Każdy rozdział zawiera proste ćwiczenia, które z każdym rozdziałem jest stopniowane.

„Duchowość na co dzień” to na pewno lektura na wiele tygodni, a nawet miesięcy czy lat. Wszystko zależy od naszego osobistego tempa wchodzenia w bardzo prosto sformułowane treści, odnoszenia ich do własnego życia, wprowadzania ich do naszej codzienności. Dużym plusem jest też również to, że można liczyć na konsultacje z autorem, dzięki czemu możemy lepiej odnieść zawarte w książce wskazówki do własnego życia.

Lektura zawiera mądre przesłanie, że nie możemy rozwijać swojej duchowości tylko na podstawie czytania mądrych książek. Do tego potrzebna jest praktyka, refleksja, danie sobie czasu tylko dla siebie, zauważenie, że nie możemy każdego aspektu życia podporządkować innym. Rozwijanie osobistej duchowości to zaglądanie do własnego wnętrza, czas na kontemplację, wyłączenie się na kilka minut z obowiązków, odcięcie w tym czasie od telefonu i Internetu. Kolejną rzeczą, na którą zwraca autor to znaczenie motywacji, z powodu której sięgamy po medytację, jako sposób rozwiązania naszych problemów lub możliwość realizacji pragnień. To z kolei wynika z konieczności nacisku na uważność przeżywania każdej chwili, zachęcania do ciągłej refleksji, weryfikacji celów, pragnień, wyznaczania drogi, której celem nie jest izolowanie od społeczeństwa, ale rozwijanie duchowej ścieżki i szacunku do dorobku każdej religii. Ponad to autor zachęca do stawania naprzeciw trudnościom i wyzwaniom, jakie stawia przed nami życie, a nie ucieczkę przed nimi. Nie zabraknie tam trzeźwego spojrzenia, że medytacja może być też źle wykorzystana i stać się sposobem łatwej ucieczki przed problemami lub jako próba zastąpienia kontaktu ze specjalistą, co zawsze kończy się źle dla osoby zainteresowanej takim sposobem społecznej izolacji. W książce wiele miejsca poświęcono rozwijaniu odpowiedzialności za własne czyny, umiejętności radzenia sobie ze świadomością popełniania błędów.

Moim zdaniem jednymi z ważniejszych rozdziałów są tu poświęcone bezwarunkowej miłości, uważności, tolerancji, wdzięczności oraz stosunku do śmierci. Pierwszy z tych dla mnie ważnych rozdziałów pozwala łączyć miłość z inteligencją, pokazuje znaczenie i bogactwo uczuć. Pokazuje nam jak ważne jest uczucie bez ciągłego stawiania oczekiwań wobec kochanych, że nasza miłość zależy od nas samych, a nie tego, czy bliska nam osoba spełni nasze oczekiwania. Rozdział dotyczący uważności porusza ważną społecznie kwestię ciągłego bycia na służbie: nie żyjemy wyłącznie dla siebie, a to sprawia, że musimy dbać o siebie i świadomie podejmować decyzje dotyczące naszych czynów pomagających przyczyniać się do pomagania innym, dbanie o unikanie ich cierpienia. Tu płynnie przechodzimy do tematu cierpliwości pozwalającej na dystans wobec życiowych trudności, wytrwałości w dążeniu do celu, umiejętności kontrolowania umysłu i woli oraz koncentracji, z to z kolei pięknie przenosi nas do tematu tolerancji jako szacunku do odmiennych poglądów, wierzeń, doświadczeń i pomaga w okazywaniu empatii. Rozdział o wdzięczności pozwala nam dostrzec to, że nie możemy żyć w próżni, że do bycia człowiekiem potrzebujemy innych ludzi, ich działań. Ostatni z moim zdaniem najważniejszych tematów to śmierć, umiejętność dojrzewania do własnego odejścia, godzenie się z utratą bliskich, umiejętnością niedestrukcyjnego przeżywania żałoby.

Publikacja Macieja Wielobóba „Duchowość na co dzień” pozwala nam nie tylko na rozwijanie swojej duchowości, ale także przyjaznego nastawienia dla ludzi, przez co uważam ją za bardzo wartościową. W książce znajdziemy odwołania do ważnych w różnych kulturach tekstów religijnych.