Terry Deary "Strrraszna historia. Ci paskudni Aztekowie" il. Martin Brown,

Terry Deary, Strrraszna historia. Ci paskudni Aztekowie, il. Martin Brown, tł. Magdalena Iwińska, Piotr Paszkiewicz, Warszawa „Egmont” 2018

Historia kryje w sobie wiele tajemnic. Zwłaszcza ta odległa i dotyczy ludów, które wygięły. Tak jest w przypadku Azteków, których kultura nas z jednej strony zachwyca, a z drugiej przeraża. Ciągłe badania, wykopaliska, analizy tekstów, które dotrwały do naszych czasów pozwalają nam zbudować obraz tej wymarłej kultury i stają się bazą wyjściową dla książek przybliżających nam tajniki dawnych cywilizacji.

Z takiej wiedzy korzysta Terry Deary znany z interesujących, mrożących krew w żyłach i zaskakujących historycznych książek dla młodzieży. Autor bardzo chętnie sięga po mroczne, tajemnicze i często przemilczane na lekcjach historii wydarzenia, przerabia na lekką formę i podsuwa czytelnikom sporą dawkę wiedzy zachęcając, aby zgłębiali wiedzę, poszerzali ją ponad to, co znajdą w zwykłym podręczniku szkolnym.

„Ci paskudni Aztekowie” to jedna z licznych jego książek należących do serii „Strrraszna historia”. Słynący z ponad trzydziestu ciekawych publikacji Terry Deary dzieli się z młodymi czytelnikami swoja pasją, którą rozwijał równolegle do pracy zawodowej (aktor, dyrektor teatru i nauczyciel teatralny). W jego publikacjach przebija chęć podzielenia się zdobytą z danej tematyki wiedzą. I jest to naprawdę solidna dawka historii okraszonej wieloma ciekawostkami, quizami, rebusami.

Tak jest i w książce „Ci paskudni Aztekowie”, dzięki której poznajemy wycinek historii amerykańskich tubylców. Nim jednak wejdziemy w świat dawnych plemion dowiemy się bardzo ważnej i przydatnej w szkole rzeczy: „czego boją się nauczyciele?”. To oczywiście dotyczy wszystkich nauczycieli, a nie tylko tych przekazujących nudne daty. W Książce Terry’ego Deary’ego nie ma miejsca na nudę. Nie znaczy to, że nie ma dat. One są, aby pokazać usytuowanie wydarzeń w czasie. Za to nie ma pod nimi żadnych nudnych, nic niemówiących nam hasełek tylko historia trzymająca w napięciu.

Na początku książki zgłębiamy kalendarium, która nawet we współczesnym świecie narobiło sporo zamieszania, ponieważ kończyło się 21 grudnia 2012 roku. Nasza nieświadomość granic wiedzy dawnej cywilizacji kazała niektórym snuć opowieści o przewidywanym przez Majów końcu świata. Co Majowie mają wspólnego z Aztekami? Wiele, ponieważ byli ich sąsiadami i bardzo otwartą na naukę kulturę, dlatego czerpali z wiedzy sąsiadów i wprowadzali ją we własne życie. Zwłaszcza kiedy owa wiedza dotyczyła sacrum. Takie podejście szybko okazało się dla nich niebezpieczne i to właśnie przez nie ta stara, okrutna cywilizacja wyginęła. Nim do tego doszło na ołtarzach jej bogów zginęło wielu ludzi.

Z książki Terry’ego Deary’ego dowiemy się o początkach państwa Azteków, ich kulinarnych i religijnych upodobaniach, jak zamiłowanie do jedzenia węży pozwoliło im nie tylko przetrwać, ale i napełnić żołądki i żyć szczęśliwie, jak doskonale wykorzystali ziemię, na której nikt inny nie chciał mieszkać, jak duże było ich państwo, jakie mieli osiągnięcia, czego nauczyli się od sąsiadów oraz jakich oczywistych i podstawowych wynalazków nie wymyślili.

Historia Azteków staje się pretekstem do poznania Olmeków oraz Majów, którzy w tajemniczy sposób zniknęli. Czy odeszli i dokąd? A może to Aztekowie pomogli im przestać istnieć? Jaki może być związek Egipcjan i Majów? Ponad to sporo tu wiedzy o życiu codziennym: od zabiegów „pielęgnacyjnych” wokół dzieci, po podział obowiązków w społeczeństwie. Czytelnicy przejdą też szybki kurs odczytywania znaków wymyślonych przez Majów. Nie zabraknie też spojrzenia na ówczesną medycynę i wiele, wiele innych interesujących rzeczy.

Całość bardzo przystępna, podzielona na niedługie rozdziały, z przemycającymi wiedzę ilustracjami oraz komiksami autorstwa Martina Browna, ciekawostkami w ramkach, fragmentami tekstów pozwalających zrozumieć codzienność Azteków, ich krwawe upodobania i niesamowitą łatwowierność wobec konkwistadorów