Z "Świerszczykiem" rozwijamy się od czterech lat

W naszym życiu „Świerszczyk” pojawił się cztery lata temu, czyli wtedy, kiedy moja córka miała ponad trzy lata i powoli wchodziła w przedszkolny świat. Niedługie czytanki doskonale zaspokajały jej potrzebę na dzienną dawkę czytania i świetnie uzupełniały czytane lektury, a do tego pozwalały odkrywać pisarzy oraz poetów, po których książki później sięgałyśmy. Ten magazyn dla dzieci był dla nas małym przewodnikiem po wartościowej literaturze. Do tego zawierał pomysły na prace plastyczne, rebusy o bardzo zróżnicowanym poziomie trudności (od takich, z którymi córka sobie nie radziła po te, z którymi nie miała problemu). Do tego było tam coś, od czego za każdym razem zaczynałyśmy lekturę: „Kotek Mamrotek”, który z swoimi prostymi ilustracjami i tekstami podbił serce mojej córki. Z zainteresowaniem śledziłyśmy kolejne odsłony i zmiany pojawiające się w kolejnych „Świerszczykach”. W między czasie doszły odznaki, a później gry zachęcające do rozwijania dziecięcej pomysłowości. „Świerszczyk” się rozrastał i rozrastał. Z cienkiego czasopisma stał się solidnym tomem ewoluującym w miesięcznik. Dziś w sentymentem przejrzałyśmy minione numery i udałyśmy się w podróż po różnorodnej tematyce: od świt, przez pory roku, ekologię, filozofię, operę, kulturę, koty, psy, wakacje, podróże, pustynie, góry, dom, ojczyznę, sport, pozytywne spojrzenie, wynalazki i wiele innych. Każdy z nich pomógł mi przybliżyć córce wiele ciekawostek, zachęcił do szperania w Internecie i wyszukiwania informacji. Do tego nie zabrakło kursów rysowania prostych obrazków oraz tworzenia ozdób czy zabawek. Kolejne czytanki wprowadzały ją w problematykę poruszaną w kolejnych numerach. Myślę, że to był dla nas bardzo pracowity i pełen zmian okres rozwijający ciekawość świata u mojej pociechy, dlatego zdecydowanie polecam to czasopismo każdemu dziecku w wieku przedszkolnym i uczniom nauczania początkowego.