Dlaczego witamina B12 jest ważna

Dziś opowiem Wam o znaczeniu suplementacji. Oczywiście suplementy mogą pomagać, ale mogę też szkodzić. Każdy wie, że warto brać probiotyki. Warto też wcinać kiszone warzywa. Z kiszonkami nie mamy problemów. Ola jest miłośniczką kapusty, ogórków, a nawet podpijała sobie buraczki produkowane przez lokalną firmę. Do tego w przypadku probiotyków nie trzeba robić badań tylko po prostu brać. Tak jest też w przypadku tranu: można brać i nie trzeba nic badać. Są jednak takie suplementy, które muszą być pod kontrolą lekarza. Do nich należy witamina B12. Niedobór tej witaminy powoduje upośledzenie umysłowe, zachowanie takie jak w przypadku osób z Alzheimerem. Jeśli widzicie, że Wy lub bliscy macie problem z pamięcią warto się przebadać, bo może to wcale nic poważnego. Może wystarczy jeść wątróbkę lub jeśli jej się nie lubi to zwyczajnie łykać tabletki. Z witaminą B12 też jest różnie, bo czasami trzeba podawać ją w formie zastrzyków lub kropelek (receptę na podstawie badań wystawia lekarz) lub tabletek.

Niedobór witaminy B12 wpływa na wiele układów i daje szerokie spektrum objawów.

Objawy ze strony układu krwionośnego – typowym jest rodzaj anemii nazywany niedokrwistością megaloblastyczną, objawiający się zawrotami głowy, bladością i dusznościami, osłabieniem czy szybką akcją serca i zaburzeniami koncentracji.

Objawy ze strony układu nerwowego – pojawić się mogą zaburzenia zmysłu słuchu, węchu czy czucia, a także zaburzenia ruchu i charakterystyczne zawroty głowy np. przy nagłym wstawaniu. Niedobór może skutkować także niedowładami i drętwieniem, problemami z oddawaniem moczu i potencją (witaminy na potencję).

Objawy ze strony układu pokarmowego – utrata apetytu i spadek wagi, nudności i zaburzenia smaku, typowe jest także obrzmienie i zaczerwienienie języka. Pojawiają się biegunki bądź zaparcia, bolesne wzdęcia, bóle brzucha.

Objawy ze strony skóry – niedobór witaminy B12 może skutkować bielactwem nabytym lub zmianą odcienia skóry na bladożółty.

Objawy natury psychiatrycznej – są związane z niewłaściwym funkcjonowaniem neuroprzekaźników. Najczęstsze są zaburzenia nastroju (depresja, mania, zmienność nastrojów, problemy z pamięcią) i zaburzenia poznawcze, problem z uczeniem się.

Czasami pierwsza diagnoza nie musi być ostateczna.