„Zachowujesz się jak księżniczka” – czasami pada zarzut pod kątem różnych dziewcząt lub kobiet. Jak księżniczka, czyli jak? Historia pokazuje, że księżniczki były przebojowe, silne, dobrze wykształcone, musiały spełniać ważną rolę społeczną, czasami nawiązywać kontakty, które pozwalały zawrzeć korzystne sojusze. Księżniczki nigdy nie były bezwolnymi istotami znanymi z baśni o dziewczynach śpiących na ziarnkach grochu, czekających w wieżach na wybranków, dziewicami zjadanymi przez smoki, rozpieszczanymi przez służbę i kapryszącymi w czasie turniejów rycerskich. Nasza historia pokazuje nam wykształcone kobiety, które dla kraju były w stanie na poświęcenie, a kiedy stawały się królowymi potrafiły oddać całą biżuterię, aby wesprzeć uczelnię, bo wiedziały jaka moc płynie z edukacji ludzi.
Takie przebojowe są też bohaterki książki „Księżniczki buntowniczki. Historie o odwadze, przyjaźni i innych wartościach” Natashy Farrant z ilustracjamu Lydii Corry.
Cała opowieść zaczyna się od uczynienia z wróżki matką chrzestną ich córeczki. Wróżka zaczęła poszukiwać odpowiedzi, jaka powinna być idealna księżniczka. Dowiaduje się, że powinna być śliczna, schludna, ale czy to wystarczy do bycia idealną? Zdecydowanie nie. Aby uzyskać odpowiedź zmniejszyła swoje czarodziejskie lustro, aby uzyskać odpowiedź na poszukiwane pytanie. I tym sposobem razem z lusterkiem podglądamy świat.
Lusterko wędruje od księżniczki do księżniczki. Jedne są odważne i dla ukochanej siostry są gotowe na wyprawy, których nie powstydziłby się żaden rycerz. Jedne ratują bliskich, inne zdobywają cenne informacje dla kraju. Są też wrażliwe i wiedzą, w jaki sposób pomagać innym. Zdają sobie też sprawę z tego, że czasami trzeba się zbuntować, aby zrobić coś dobrego. Do tego przekonują swoje otoczenie, że pozory mylą i warto zawalczyć o własne pasje. Nawet jeśli te uchodzą za zajęcia dla plebsu lub stwarzają pozory złego wychowania. Każda z księżniczek ma w sobie wielką siłę, dzięki której potrafią przełamywać stereotypy, przekraczać granice, oswajać bestie, tworzyć ochronę dla swojego ludu, zdobywać miłość dzielnych i zaradnych królów. Wiedzą też, że wcale nie trzeba być taką jak inni. Wyróżnienie się może pomóc otoczeniu także zbieraniem opowieści, budowaniem lokalnej historii, dbaniem o kulturę. Do tego warto mieć ciepłe podejście do każdego, bo dzięki temu można roztopić nawet najbardziej lodowate serca i sprawić, że wszystkim będzie żyło się lepiej. Dzięki lusterku uświadamiamy sobie, że księżniczki są dumne, buntownicze, rządzą się, nie zawsze mają czyste paznokcie i ubrania i są nieuprzejme, skore do bójki, ale zawsze robią to w imię ważnych ideałów, pomagania innym, z dbałością o rozwijanie własnych umiejętności i gromadzenia wiedzy. Wszystkie są dzielne, zaangażowane i lojalne, mają wielkie marzenia i dążą do ich spełniania. Nie ma w nich nic z bezwolnych kobietek czekających na rycerzy, bo mogłyby się nie doczekać. Zwłaszcza, że życie nikogo nie oszczędza. Nawet księżniczki muszą ciągle stawiać czoło wyzwaniom.
Piękne historie wzbogacono subtelnymi i prostymi ilustracjami. Solidna oprawa i bardzo dobrze zszyte strony sprawiają, że lektura jest trwała i estetyczna. Zdecydowanie polecam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz