Ludzkie ciało od zawsze intrygowało i inspirowało. I właśnie to sprawiało, że bywało tematem dzieł, ale też religie uznawały je jako tabu, a ludowe opowieści przekazywały wiele prawd, które dziś w oderwaniu od pierwotnego kontekstu stają się niejasne. Wielcy malarze, rzeźbiarze, a nawet poeci dokładnie studiowali anatomię, aby podzielić się swoją wiedzą z czytelnikami. Rzadko zdajemy sobie z tego sprawę jak dużą wiedzę przekazują w swoich dziełach starożytni, z jak wieloma wyzwaniami wiązało się wchodzenia w krąg wtajemniczenia w renesansie, jak wiele błędów w historii ludzkości musieli popełnić lekarze, aby osiągnąć obecny poziom wiedzy. Ile jeszcze rzeczy jest niewyjaśnionych i niezbadanych? Niesamowicie wiele, bo ludzkie ciało kryje bardzo dużo tajemnic i potrafi nas zaskakiwać. Niby zmierzone, zbadane, ale jednak tajemnicze. I to od niezwykłej chwili poczęcia po ostatnie tchnienie. O tych wszystkich rzeczach przeczytamy w książce Gavina Francisa „Podróże po ludzkim ciele”.
Autor publikacji jest lekarzem zabierającym nas w świat kultury i własnego
doświadczenia. Jego eseje oprowadzające nas po ludzkim ciele to ciekawe
kulturowe studium, w którym możemy docenić ogrom wiedzy podsuwanej nawet w
starożytnych epopejach. Sztuka pokazana przez pryzmat wiedzy lekarskiej, z
pokazaniem współczesnych kontekstów pozwala na inne spojrzenie na wiele dzieł. Dzięki
autorowi zaczynamy zwracać uwagę na inne niż do tej pory szczegóły. Już nie
akcja czy opisy tarcz stają się tymi intrygującymi, ale sposób zadawania ran,
rozmyślanie na temat tego jak wiele zmieniło się w obszarze prowadzenia wojen, leczenia,
patrzenia na ciało.
"Podróże po ludzkim ciele" to niezwykle wciągająca i ciekawa lektura
pozwalająca na niezwykłą wędrówkę w głąb tajemnic ludzkiego ciała. Całą podróż
zaczynamy od głowy by skończyć na nogach. Dowiadujemy się jak wiele tajemnic
kryją poszczególne części ciała, jak są postrzegane w kulturze, jakie ciekawe ujęcia
znajdziemy w tekstach ludowych i języku. Autor bardzo szeroko patrzy na nasze
ciała. I jest to spojrzenie osoby zafascynowanej niezwykłością całej „maszynerii”.
Przechodząc przez rozdziały i podrozdziały dowiadujemy się wielu interesujących
faktów dotyczących poszczególnych części ciała i ludzkich organów. Każdy
element jest pretekstem do zabrania nas w fascynującą opowieść o najbardziej
niezwykłych, intrygujących, a czasami takich, które najbardziej utkwiły w pamięci
Gavina Francisa przypadkach. Otrzymujemy wiele ciekawostek dotyczących
funkcjonowania mózgu, głowy, klatki piersiowej, kończyn, jamy brzusznej oraz
miednicy i stóp. Ciekawe są też porównania zachowań ludzkich, zwyczajów
religijnych i zabobonów ze światem zwierzęcym. Każdy rozdział to pokazanie jak
na ową część patrzono w określonym kontekście historycznym, jak funkcjonowała ona
w kulturze, w jaki sposób przekazywano o niej informacje, jakie było jej
miejsce w wierzeniach ludowych, z których płynnie przechodzimy do doświadczeń medycznych
oraz przypadkowych odkryć wzbogacony rycinami i zdjęciami, a także opis
fascynujących doświadczeń zawodowych samego autora.
Gavin Francis ma niesamowity dar gawędziarstwa. Jego „Podróże po ludzkim ciele”
to lekka i interesująca lektura pokazująca, że autor jest nie tylko dobrym
obserwatorem, ale też pasjonatem ciągle ciekawym ludzkiego ciała w szerokim
kontekście, zgłębiającym je pod każdym kątem. Cała opowieść jest wciągająca i
pozwala uzmysłowić nam jak niesamowicie niezwykli jesteśmy. Nie ma tu oceniania
w kontekście piękna czy brzydoty. Wszystko, co naturalne jest fascynujące i
piękne. Wszystko to opisane poetyckim językiem bogatym w ciekawe i trafne
porównania.
„Podróże po ludzkim ciele” to ciekawa publikacja popularnonaukowa. Jest to z
jednej strony studium kultury i przemycanie ciekawostek medycznych
pozwalających na odczarowanie wielu rzeczy, pokazanie ich z innej perspektywy,
w której najważniejszym celem jest uzdrowienie ciała i ducha, bo one są tu
nierozerwalne i tak samo ważne. Anatomia miesza się tu z psychologią, sztuką,
historią i wieloma innymi dziedzinami. Człowiek to nie tylko ciało, ale też
ogrom jego dorobku i wiedzy. Książkę czyta się jak dobrą powieść.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz