grządkowy wychodek

Na początku czerwca poznałam bardzo miłą starszą panią, której intelekt nie jest ciasny małomiasteczkowością i dość często się spotykałyśmy u niej w ogrodzie. Moja córka lubi oglądać roślinki, podskubywać listki i je zjadać, a tam mogła pochłaniać wszystko bez mojej obawy zatrucia.

Pewnego dnia we wakacyjne przedpołudnie spędziliśmy miłe przedpołudnie upijając się kieliszkiem wina wina (tj. ja i starsza pani, bo dziecko nieletnie). Pospacerowałyśmy, wylegiwałyśmy się, popracowałyśmy w ogrodzie.

 Piękny duży ogród znajduje się tuż przy ogródkach działkowych, więc starsza pani go nie ogrodziła, bo tam ludzie szanują cudzą własność, a ponadto jej różnicy nie robi czy ktoś tę jedną czy dwie marchwie sobie wyrwie i zje. A nawet jak zje całą grządkę to niech mu będzie na zdrowie.

Siedzimy sobie na leżakach między grządkami i obgadujemy dawne kolejkowe komunistyczne czasy i wychwalamy konsumpcjonizm. W między czasie przyłazi facet z psem, przez co obie go ostro napominamy, że to teren prywatny i obcym wstęp wzbroniony. Pan sobie jednak nic z nas nie robi tylko ostro chodzi z gównem w sierści (psem) po grządkach.

Gówno w sierści zatrzymuje się w pietruszce i wali gówno. Każemy panu sprzątnąć gówno. Pan mówi, że nie ma informacji, że to działki i że nie wolno, że nie jest napisane, że to pietruszka i że w pietruszce nie wolno. Pan tłumaczy, że ma swoje prawa i że nie ma w prawach napisane, że on sobie tego gówna psem nie mógł zrobić.

-Panie, w konstytucji jest napisane, że nie wolno naruszać cudzej własności. To jest własność tej pani – ja.

Pan epitetami sypnął w odpowiedzi. Na co zwróciłam się do pani profesor:

-Jak to dobrze, że pani ma monitoring z nagrywaniem dźwięków. Chwała pani za to, bo bym go zabiła i za człowieka bym odpowiadała.

Facet rozejrzał się nerwowo i wziął gówno ze sobą, ale tylko to w sierści…