mężczyzna idealny

Przed ślubem faceta trzeba wypróbować. Nietestowany model zawsze może zawieść, a później niepotrzebne formalności z załatwianiem rozwodów i zbędne emocje, kłótnie. My przecież tego nie potrzebujemy.

Wiele kobiet wyobraża sobie, że mężczyznę można zmienić. To nie prawda. On pozostanie taki jak go  matka wychowała. Dorosły facet co najwyżej może nauczyć się gdzie mieszkasz i jak masz na imię, a reszta przychodzi mu z wielkim trudem, więc nie ma, co się bawić w zmienianie. Lepiej potestować.

Testowanie modeli wymaga zdefiniowanych kryteriów. Musimy jasno określić, czego oczekujemy od potencjalnego partnera, jak ma wyglądać nasze wspólne życie. Ja z wiekiem jestem coraz bardziej wymagająca, dlatego testowałam skrupulatnie i długo.

Pierwszym etapem zawsze jest pierwsza randka. To od niej zależy, czy później będzie cokolwiek. Mimo, że jestem zwolenniczką równouprawnienia to zawsze, kiedy słyszę, że mężczyzna jest za tradycyjnym modelem rodziny, nie proponuję zapłaty za swoją część rachunku. Jeśli jest tradycjonalistą to powinien tradycyjnie płacić. Zapłatę proponuję tylko i wyłącznie, kiedy widzę, że mam do czynienia ze zwolennikiem równouprawnienia kobiet, walczącym o równe szanse zatrudniania dla obu płci, ale kiedy przyjmuje propozycję to skreślam go z listy. Facet, któremu zależy na kobiecie jest w stanie wydać na nią fortunę (kobieta również).

Bliższe poznawanie, częstsze spotkanie sprawiają, że mogę sprawdzić czy jest on mężczyzną, na którym można polegać w zwykłych życiowych sytuacjach, a do nich należą między innymi problemy z bagażami. Specjalnie na tę okazje biorę torbę bez kółek (w najgorszym wypadku podźwigam ją sama). Jeśli mężczyzna sam poczuwa się do zaproponowania pomocy, to znaczy, że będzie o mnie dbał. Jeśli będę musiała sama poprosić to nie mam za bardzo, co na niego w życiu liczyć. Później jak już dźwiga naszą torbę trzeba przeanalizować ,w jaki sposób to robi. Marudzącym na ciężar mówimy: „do widzenia” a tych, którzy są w stanie uporać się z ciężarem sami testujemy dalej.

Zakochany facet potrafi wiele, więc i potrafi posprzątać samodzielnie własne mieszkanie, ugotować obiadek. Na początek nie daję zaprosić się na kolację, ale na obiadek po pracy? Czemu nie? Kiedy widzę, że połowa lub większość produktów to takie szybkie odgrzewane jedzenie z kartonów to odwdzięczam mu się tym samym, ale już tak ostrzej, bo zapraszam na obiad i robię zupkę z torebki. Obowiązkowo zalewamy przy nim ten proszek wrzątkiem i tłumaczymy się, że nie umiemy gotować i nie chcemy się nauczyć, bo po co skoro jest równouprawnienie.

Jeśli jestem ugoszczona prawdziwym obiadkiem (widać, że się starał) to nie zapraszam. Podziwiam jego specjały i powtarzam, że ja bym tak nie potrafiła, bo nie umiem gotować (o tym może dowiedzieć się po kilku miesiącach albo po ślubie), aby nie myślał o nas jako potencjalnej kurze domowej, ale kobiecie, o którą należy dbać.

Ważnym elementem jest jego stosunek do ludzi. Mężczyzna, który ciągle dookoła robi sobie wrogów nigdy nie będzie dobrym kandydatem na partnera, bo i z Ciebie kiedyś zrobi sobie wroga i przy okazji odetnie Cię od wszystkich Twoich znajomych, bo każdy będzie dla niego miał mnóstwo wad, każdy mu czymś podpadnie, dla każdego będzie nie miły i będzie wymagał od Ciebie tego samego. Dobrym sposobem jest poproszenie go, by zapoznał Cię ze swoimi znajomymi. Wykręca się na początku? To na pewno nie najlepszy znak. W końcu jednak zabiera do jakiś znajomych? A tam? Każdy z niego delikatnie szydzi? Musiał być niemiły i komuś podpaść jeśli nie ma nikogo kto przy jego dziewczynie potraktuje go z szacunkiem (dobry kumpel zadba o to żeby kolega wypadł jak najlepiej a on widocznie takiego nie ma).

Kolejny krok to przypadkowo zabierasz go do koleżanek. Wpadacie niby na pięć –dziesięć minut, aby coś załatwić i przeciągacie rozmowę do kilku godzin (tak po babsku). Niemiło komentuje? Trzeba go odstawić. Cierpliwie czeka? Znaczy, że rozumie Twoją potrzebę wygadania się w gronie koleżanek.

Po kilku tygodniowej znajomości powinien chcieć przedstawić swoją wybrankę rodzicom. Musisz wówczas zwrócić uwagę na to, jaki oni mają stosunek do Ciebie, jaki on do nich, jakie panują u nich stosunki rodzinne. Często dzieci tworzą takie same lub zbliżone modele rodzinne i nie ma się, co łudzić, że przekonamy go do naszego. Jeśli przyszła potencjalna teściowa na pierwszym spotkaniu nas nie lubi to później będzie już tylko gorzej.

Testowanie wymaga miesięcy ciężkiej pracy, ale opłaca się. Wiem z własnego doświadczenia.