Granie to jedna z tych form aktywności, która z jednej strony pozwala na spędzenie czasu z dzieckiem, z drugiej w zależności od gry na rozwijanie różnorodnych umiejętności, z trzeciej na kształtowanie rywalizacji, z czwartej na kształtowanie współpracy, z piątej na ćwiczeniu koncentracji. Wymieniać można by oczywiście więcej, bo wszystko zależy od gry, uczestników oraz poziomu trudności.
Bardzo ciekawe są gry fabularne, które pobudzają dziecięcą wyobraźnię. Do takich na pewno można zaliczyć „Liska urwiska”, który już od kilku lat podbija serca młodych i starszych graczy. Gra autorstwa Shanon Lyon oraz Marisy Pena z ilustracjami Melaine Grandgirard to spore wyzwanie dla uczestników. Postawiono w niej nacisk na kooperację, czyli tak naprawdę nastawiona na zespołowe odkrycie podejrzanego. Przede wszystkim rozwijamy tu postawę, że samo wyzwanie jest naszym przeciwnikiem, a każdy uczestnik pomaga w stopniowym odkryciu prawdy. Takiej postawy bardzo brakuje mi w edukacji.
Lisek urwisek zakradł się do chatki i ukradł apetyczne ciasto. Gracze wcielając się w role detektywów łączą swoje siły i próbują zgadnąć, kto stoi za zniknięciem ciasta. Uczestnicy stopniowo otrzymują kolejne wskazówki, które mogą doprowadzić ich do rozwiązania problemu. Liczy się spostrzegawczość, gra zespołowa i logiczne myślenie.
Czas gry: około 20 minut
Wydawca: Nasza Księgarnia
Wiek: 5+
Liczba graczy: 2-4
Mechanika: kooperacja, rzucanie kostek, zbieranie poszlak
Tematyka: detektywi
Zawartość pudełka:
-plansza
-4 pionki detektywów
-3 kostki
-dekoder wskazówek
-12 żetonów wskazówek
-figurka lisa
-16 kart podejrzanych lisów
-16 kart liska urwiska
Rozgrywka
Zadaniem graczy jest odkrycie, który lisek stoi za zniknięciem ciasta. Gracze nie
rywalizują tylko współpracują, bo od wygranej jednej osoby ważniejsze jest
rozwiązanie zagadki (jak w powieści detektywistycznej). Biorący udział w
zabawie Zbierają poszlaki i wskazówki, które pomogą w zdemaskowaniu sprawcy.
Gracze wygrywają rozgrywkę, jeśli dobrze wskażą złego liska, a przegrywają,
jeśli ich wybór był nietrafny lub liskowi udało się zbiec z miasteczka, czyli
albo wygrywają wszyscy albo lisek, co na szersze spojrzenie można przełożyć:
albo udaje nam się rozwiązać problem albo nie, ale to nie znaczy, że musimy się
poddawać. Możemy spróbować jeszcze raz poszukać rozwiązania.
Na początku gry należy rozłożyć losowo żetony poszlak w odpowiednich miejscach oraz wylosować kartę urwiska (bez podglądania) i wsunąć ją do specjalnego dekodera. Natomiast karty podejrzanych umieszczamy dookoła planszy. Karty podejrzanych lisków są na początku zakryte (oprócz dwóch początkowych kart) i trzeba je odkryć, aby mieć więcej podejrzanych do odrzucania.
Gracze podczas swojej kolejki mówią, co chcą zrobić, a następnie rzucają kostkami. Można zdecydować się na ruch po planszy w celu zebrania wskazówek lub na ujawnienie dwóch nowych kart podejrzanych lisów. Jeśli wszystkie wyrzucone kostki ukazują jeden, zadeklarowany symbol, gracz może wykonać tę akcję – jeśli nie, figurka liska urwiska przesuwa się po planszy o 3 pola. Gracz może po nieudanym rzucie przerzucić niepasujące kostki maksymalnie trzy razy.
Szukanie podejrzanych
Jeśli gracz stanie swoim pionkiem na polu ze wskazówką zabiera ją i umieszcza żeton w dekoderze. Teraz, należy go uruchomić poprzez wysunięcie plastikowej części po prawej stronie. Teraz zaczyna się cała magia. Każdy żeton posiada dziurkę w innym miejscu, dzięki czemu podczas sprawdzania może się nam ukazać zielona kropka. Jeśli podczas sprawdzania taka się pojawi, to znaczy, że podejrzany lisek posiada dany przedmiot na sobie. Dzięki takim wskazówkom z odkrytych lisków możemy wykluczać poszczególne liski niemające danego przedmiotu na sobie. Stopniowo ilość podejrzanych będzie coraz mniejsza. Kiedy wszyscy gracze są już pewni, kto jest liskiem urwiskiem można go wskazać i sprawdzić w dekoderze, czy gracze mieli rację.
Gra jest prosta, pobudza wyobraźnię i na początku wymaga nadzorowania przez osobę dorosłą. Dobrze, kiedy na początku dorosła osoba pokaże zasady działania dekodera, będzie przypominała zasady, podpowiadała, że teraz trzeba poszukać lisków niemających tego przedmiotu na sobie.
Całość jest bardzo ciekawa, rozwija spostrzegawczość, a kolorystyka piękna. No i oczywiście zawiera fantastyczne pionki. Plusem tej gry jest współpraca, dlatego rodzice nie muszą wcale dawać forów dzieciom tylko pomogą w rozwiązaniu zagadki, bo tu zadanie jest zespołowe. Do tego za każdym razem gra będzie wyglądała inaczej, ponieważ inny bohater może być podejrzany (spora ilość kart). W zabawie mogą brać udział minimum 2 osoby, a maksymalnie 4. Bazowanie na fabularności, rozwiązywaniu zagadki, logicznym myśleniu sprawia, że pomoże ona połączyć siły dzieci w różnym wieku. Zdecydowanie polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz