Jory John i Pete Oswald „Smaczna banda i emocje”

Jory John jest absolutnie fantastycznym amerykańskim autorem książek dla dzieci. Jego publikacje słyną z przekazywania sporej dawki wiedzy, czarnego humoru i trudnych tematów społecznych. Debiutował książką „All My Friends Are Dead” napisaną z Averym Monsenem. Na listach bestselerów znalazł się dzięki ciekawej serii „Food Group” w Polsce wydane jako „Smaczna banda i emocje”, w której znajdziemy takie książki jak „Niesforne ziarenko”, „Wzorowe jajo”, „Skwaszone winogrono” i „Bystre ciastko”. W serii znajdziemy też opowieści o fasoli i ziemniaku i niedługo będą dostępne dla polskich czytalników. Nasza przygoda z książkami tego pisarza zaczęła się siedem lat temu, kiedy to do polskich czytelników trafił cykl „Koszmarna dwójka” zabierająca nas w świat relacji społecznych, wyzwań, z jakimi mają do czynienia uczniowie w szkole oraz różnymi przekonaniami i sposobami zarządzania społeczeństwem. Już w tych lekturach widać było zainteresowanie postawami i systemami rządzenia. Tak jest też w publikacjach ze „Smacznej bandy i emocji”.

Z jednej strony mamy tu pokazane działania określonych bohaterów, ich relacje z otoczeniem, z drugiej widzimy jak to przekłada się na sposób funkcjonowania, później pojawia się zmiana i ukazanie jak po niej wygląda życie bohaterów. Jak widać schemat opowieści jest prosty. Tematyka też jest ciekawa, bo pozwala uświadomić młodym czytelnikom, że nie można być ani za bardzo niegrzecznym, ani zbyt uprzejmym, ani za kwaśnym, ani zbyt słodkim i każdy z nas ma jakiś talent, który po prostu musi odkryć, a żeby to zrobić musi próbować różnych rzeczy. Każda skrajność prowadzi do niszczenia relacji z innymi, unieszczęśliwia bohaterów, sprawia, że zatracają się w świecie swoich emocji i spada im samoocena.

„Niesforne ziarenko” to opowieść o bardzo psotnym Ziarenku, które kiedyś miało dość dużą rodzinę, ale stracił ją, kiedy kwiat słonecznika przekwitł i przewrócił się na ziemię. Po wielu trudnych doświadczeniach stał się niesfornym ziarenkiem, obok którego nikt nie przechodzi obojętnie. Swoją obecnością przykuwa uwagę, bo jest niemiły, ze wszystkimi się kłóci, robi innym na złość, nie odkłada niczego na miejsce, spóźnia się, opowiada nieśmieszne kawały, nie dba o higienę, kłamie i wiele innych rzeczy. Z tego powodu jest znany ze swojego trudnego charakteru i każdy o nim plotkuje, mówi niemiłe rzeczy. Pewnego dnia stwierdziło, że już ma dość tego jak inni go postrzegają i męczy się ze swoim zachowaniem. Postanawia się zmienić. Nie jest to łatwe, ale dzięki lepszemu zachowaniu ma lepsze relacje z innymi i czuje się dzięki temu dobrze.

„Wzorowe jajo” jest zdecydowanym przeciwieństwem „Niesfornego ziarenka”. Mamy tu idealne, grzeczne jajo dbające o innych. Poczucie odpowiedzialności sprawia, że bohater robi wszystko, aby przewinienia innych zatuszować. Jest też nadgorliwe i nadmiernie uczynne. Nie zawsze zwraca uwagę na to, co umie tylko po prostu przesadnie pomaga i pozwala sobie dokuczać. Wszystko w imię uszczęśliwiania otoczenia. Zawsze gotowe do spełniania próśb innych zapomina o swoich potrzebach. To sprawia, że pewnego dnia na swojej skorupce widzi pęknięcia. Wtedy dociera do niego, że musi coś w swoim życiu zmienić. Opuścił dotychczasowe otoczenie i w samotności nauczył się dbać o siebie, wsłuchiwać we własne potrzeby oraz poszerzać wiedzę i zainteresowania. Dzięki spokojowi i innemu podejściu pęknięcia z czasem zniknęły, a ono mogło wrócić do przyjaciół, o których nadal dbało, ale nie zapominało o sobie, nauczyło się stawiać granice odpowiedzialności za własne czyny oraz dało sobie możliwość popełniania błędów.

„Bystre ciastko” to historia ciastka, które trafiło do Cukierni na rogu, w której panują świetne relacje między poszczególnymi wypiekami. Każdy każdego wspiera i może otrzymać pomoc. Można powiedzieć, że jest to idealne miejsce. Jednak nie zawsze bystre ciastko było w takim otoczeniu. Wcześniej chodziło do szkoły i wcale nie należało do zdolnych uczniów. Wręcz przeciwnie: nauka sprawiała mu wielkie problemy. A wszystko przez to, że było zbyt ruchliwe, nie mogło się skupić, nic mu się nie udawało i przez to miało obniżoną samoocenę. Wszystko zmieniło się, kiedy zadaniem domowym było przygotowanie czegokolwiek. I wtedy Bystre Ciastko zaczęło próbować różnych rzeczy. Wiele mu oczywiście nie wyszło, ale znalazło to, w czym jest najlepsze. Odkryło, że wystarczy doskonalić swój nieoczywisty talent, aby być zdolnym i docenionym. Jest to urocza historia o tym, że każdy z nas ma jakiś talent i z tego powodu trzeba próbować kolejnych nowych rzeczy. Nie zawsze muszą nam się udawać, ale pozwolą zweryfikować, co lubimy robić, odnaleźć to, do czego mamy smykałkę.

„Skwaszone winogrono” to historia winogrona, które żyło w cudownej społeczności, miało świetne relacje z rodziną pełną słodziutkich gronek. Ono też takie było. Kiedy ruszyło w świat było miłe, uprzejme, przyjazne, łatwo nawiązywało znajomości i było przekonane, że zawsze tak będzie. Niestety zmieniło się to, kiedy Winogrono organizowało przyjęcie urodzinowe. Przygotowało wiele ciekawych atrakcji, słodkości, rozesłało zaproszenia. Niestety nikt się nie zjawił na jego imprezie. Z żalu i złości Winogrono skwasiło się i stało się bardzo niemiłe dla innych. Z czasem odkryło, dlaczego nikt nie pojawił się na przyjęciu. Udało mu się też naprawić relacje z przyjaciółmi, do których było kwaśne. Mamy tu ciekawą opowieść o popełnianiu błędów, byciu niemiłym i naprawianiu zła, które wyrządziliśmy. Do tego młodzi czytelnicy dowiedzą się, że nie zawsze osoby z otoczenia postępują na złość. Czasami może być to wynik nieporozumienia, pomyłki, dlatego zamiast skwaszać się i złościć najlepiej otwarcie porozmawiać, zapytać i dbać o relacje z innymi.

Wszystkie książki są pięknie ilustrowane. Mamy tu świetne personifikacje dzięki Pete’owi Oswaldowi rewelacyjnie dopełniającemu tekst. Same opowieści są proste i niosą pouczające przesłanie nie tylko dla młodych czytelników. Uważam, że te lektury powinny znaleźć się w gabinetach psychologów i pedagogów. Będą świetnym punktem wyjścia do rozmów z dziećmi, młodzieżą oraz dorosłymi o tym, w jaki sposób się krzywdzą przez złe relacje ze społeczeństwem. Każdy bohater jest tu inny i prezentuje odmienny wzorzec niewłaściwego nastawienia. Autor uświadamia czytelników, że skrajności są złe. Opowieści wydrukowano na bardzo dobrej jakości papierze. Zszyte kartki oprawiono w solidne okładki, dzięki czemu lektury są estetyczne i trwałe. Zdecydowanie polecam.