Becky Albertalli "Kate in waiting"

Dzielenie się z kimś doświadczeniami, spędzanie z nim wolnych chwil i uczestniczenie w ciekawych projektach jest młodym ludziom bardzo potrzebne. Bardzo łatwo z takiej relacji przejść do toksycznej bliskości, w której nie ma granic. Taki problem porusza w swojej opowieści Becky Albertalii w „Kate in waiting”.

„Zakochiwanie się w pojedynkę jest jak ćwiczenie dialogu bez partnera. Nie ma punktu odniesienia, a głos brzmi sztucznie i donoście...”

Historię otwiera zakończenie wakacji. Dwójka przyjaciół (Kate i Anderson) żegnają się właśnie Mattem Olssonem, który przez całe wakacje napędzał ich emocje. Później śledzimy jak dwójka przyjaciół spędza wspólnie czas, dzieli pasje. Są ze sobą tak blisko, że dzielą się wszystkim. Kiedy w ich otoczeniu pojawia się przystojny konsultant teatralny oboje oddają się zauroczeniu i wzajemnie dopingują do uczuć, dzielą własnymi wrażeniami. Nie zobaczymy tu zdroworozsądkowego pytania o radę. Za to mamy wspólne przeżywanie ekscytacji z powodu zauroczenia. I nie jest to pierwsza tego typu sytuacja, Od lat scenariusz zakochania tej dwójki wygląda dokładnie tak samo: wpada im w oko określona osoba i dążą do tego, aby spędzać z nią więcej czasu. Zamiast rywalizacji mamy wspólne dążenie do doświadczania wspólnych chwil. Czy kolejne uczucie ma szansę przetrwać? Czy nowa relacja pomoże im uświadomić niezdrową relację? Czy przyjaźń przetrwa próbę prawdziwych emocji? Czy i tym razem będą w stanie dzielić się uczuciami?

„Gdybym mogła powstrzymać zakochanie, to bym to zrobiła. Nacisnęła bym hamulec mocno, z całych sił swojego umysłu. Tylko wiem, że to na nic. To nie mój umysł siedzi za kierownicą”.

„Kate in waiting” to lekka i ciekawa młodzieżówka zabierająca nas do świata nastolatków, których życie toczy się wokół spędzania czasu z rówieśnikami, budowania pozycji w swojej grupie oraz doświadczaniu nowych rzeczy. Dwoje przyjaciół często bawi się i inspiruje do kontaktów z określonymi osobami. Dzielą się doświadczeniami, przeżyciami. Okazuje się, że może być to trudniejsze, kiedy w grę wejdą prawdziwe emocje. Wtedy kończy się zabawa, a zaczynają prawdziwe przeżycia.

Becky Albertalii serwuje nam ciekawą historię z ważnymi dla młodych ludzi problemami, doświadczaniem po raz pierwszy zakochania, kształtowaniem relacji z innymi ludźmi, odkrywaniem i zrozumieniem swoich preferencji seksualnych oraz szkołą i poszukiwaniem swoich talentów. Młodzi bohaterzy z jednej strony mają czas na poszukiwanie swojej tożsamości, a z drugiej czas mknie i na wiele rzeczy może być go za mało. Pojawia się tu problem zdrowego rozsądku w kontekście uczuć, planowania przyszłości, unikania rozczarowań oraz cieszenia się chwilą. Mamy tu też problem uwikłania bohaterów w różne relacje z osobami dorosłymi, borykanie się z poczuciem osamotnienia, różnymi reakcjami otoczenia. Autorka w lekki sposób wprowadza wątek LGBTQ+. Mamy tu bardzo realne wydarzenia, relacje, związki, doświadczenia, a także język jakim posługują się młodzi ludzie wplatający w rozmowy wulgaryzmy, dzielący się emocjami. Zwyczajna codzienność, uczenie się siebie i otoczenia, a wszystko to w otoczce podążania za pasjami.
Zapraszam na stronę wydawcy