górowianka: „Fronda Lux” nr 72/2014 "A więc wojna!"

„Frondzie Lux” nr 72 nadano tytuł „A więc wojna!”, a jej klimat podsyca okładka z człowiekiem stojącym na barykadzie z widłami. Czy ten motyw nie jest nam znany? Wszelkie Polskie powstania z udziałem chłopów były pod znakiem wideł i kos: broni najbardziej dostępnej i jak bardzo użytecznej w czasie pokoju i wojny. W tym numerze znajdziemy spojrzenia na Rosję z różnych stron świata. Wszystkie konflikty łączy Rosja, która zagrabia i jest bardziej konserwatywna niż państwo carów. Piękny PiaR? Tylko w mediach. Ludzie są tu pionkami, które można dowolnie przestawić, usunąć, zawłaszczyć, przymusić, ale to pionki często religijne w odmienny sposób niż to, co wydaje się być religijnością chrześcijańska w Polsce. Alina i Jacek Łęscy w artykule „Uroki, modlitwy, znaki” opisują podejście Ukraińców do wiary. Przeciętny człowiek nie chodzi na msze tylko na nie wpada. Myślę, że zjawisko to i u nas jest dość popularne (chociaż mogę się w tej kwestii mylić, bo ostatnio już od dawna nie chce mi się go obserwować).Do tego istnieje pełno guseł i zabobonów. Najbardziej mogą się o tym przekonać rodzice małych dzieci. Myślę, że w tej kwestii Polska jest bardzo bliska Ukrainie: obowiązek wieszania medalików, krzyżyków, czerwonych wstążeczek, poddawania rytuałom religijnym, bo inaczej nieżyczliwe oko może doprowadzić do choroby a nawet śmierci dziecka czy zwierzęcia (przy zwierzętach wieszanie religijnych i czarodziejskich ozdóbek też jest dobrym pomysłem). Te odmiany religijności przez jednego z rozmówców są traktowane jak style wiary (na wzór styli w sztuce). Obecność elementów religijnych na co dzień sprawiła, że trafiły one na Majdan wśród wierzących. Jak do tego doszło dowiemy się z artykułu Dawida Wildsteina „Bóg na Majdanie”, który otwiera cykl artykułów o walkach o wolność na Ukrainie. Całość podsumowuje kilka wierszy ukraińskich poetów.

W drugiej części znajdziemy interesującą rozmowę Mateusza K. Dzióba z drem Mirosławem Pęczakiem „Bunt kwiatów przeciwko swym korzeniom”, która otwiera rozmyślania nad kontrkulturą, której przejawem jest powrót „bruLionu” i kultura masowa oraz ludowa, co pozwala płynnie przejść do pochylenia się nad polityka, która w myśl dawnego nazywania umiejętności też zwana byłaby sztuką.

Spis treści: