J.R.R Tolkien "Listy świętego Mikołaja"

Święta wymagają odpowiedniej oprawy, a co pomaga stworzyć klimat jak nie opowieści ze świętym Mikołajem w tle? A jeszcze jak do tego dodamy magię z fantastyki J.R.R. Tolkiena to może być cudownie. Właśnie z tych dwóch powodów sięgnęłam po „Listy Świętego Mikołaja”. Miałam czytać z córką, ale po pierwszych listach doszłam do wniosku, że jest na nie za mała. Za to dla mnie była to lektura ciekawa i inspirująca. Do tego zdecydowanie można sięgać po nią przez cały rok, bo zapewnia nam ona pewnego rodzaju magiczną i sentymentalną podróż w czasie.

J.R.R. Tolkien każdego roku dla swoich dzieci pisał listy od świętego Mikołaja. Mamy tu piękne opowieści o trudach, różnorodnych perypetiach, zabawnych przygodach. Z listów przebija troska o odbiorców prezentów, komentowanie aktualnych wydarzeń. Każdy list w kopercie ze znaczkiem z Bieguna Północnego i listem napisanym do konkretnego odbiorcy. Do każdego dołączono piękny rysunek lub szkice. Snute opowieści stwarzały wrażenie zawarcia przyjaźni ze świętym Mikołajem, który z jednej strony dzielił się swoją codziennością, z drugiej motywował dzieci do działania. Młodzi czytelnicy widzą jak bardzo dobrze ich zna, że przeżywa podobne rzeczy typu wichury. W te przyziemne historie wpleciono też fantastyczne historie o pomocnikach nadawcy. Mamy tu Niedźwiedzia Polarnego, który po wspięciu się na Biegun Północy spada prosto do jadalni lub wycinając choinkę rani się w prawą łapę, a przez Człowieka z Księżyca jest kryzys czekoladkowy. Do tego znajdziemy tu zapiski elfów, przygody reniferów. Wszystkie opowieści są barwne, pełne niezwykłych wydarzeń. Pierwsze listy są króciutkie i pochodzą z 22 grudnia 1920 roku. Z każdym kolejnym widać, że Tolkien daje się ponieść fantazji i ma coraz bliższe relacje z dziećmi. Kiedy czasy są trudniejsze i Tolkienowie mają mniej pieniędzy na zabawki autor snuje opowieści o psotnych pomocnikach, przez których ma problem z prezentami, ale zapewnia, że każde dziecko mimo tych przeszkód dostanie upominek. Ostatni list pochodzi z 1943 roku i adresatką jest Priscilla. Mamy tu poruszający list przypominający przykre wydarzenia. Usprawiedliwia się, że nie ma możliwości wręczenia takiego prezentu jaki chciała i w pewien sposób żegna przekazując środki na wymarzony podarek.

„Listy Świętego Mikołaja” to publikacja wywołująca sporą dawkę emocji. Jest to publikacja mająca w sobie coś intymnego. Śledzimy, w jaki sposób autor wprowadza dzieci w świat magii. Opowieści są tu bajkowe, obrazowe oraz zawierają pouczające przesłanie, dodają otuchy. Nadawca zapewnia dzieci, że trudne chwile mijają, a po nich przychodzi czas radości.

"Miło mi donieść, że znów mamy jasne święta - w tym roku zorza polarna świeci wyjątkowo ładnie. Mam Wam wiele do opowiedzenia. Słyszeliście już, że wielki Niedźwiedź Polarny przy wycinaniu choinek skaleczył się w łapę, i to w prawą, nie w lewą. Nie powinien był tego robić. Wielka szkoda. Przez całe lato uczył się ładnie pisać, by pomóc mi przy zimowej korespondencji".

Tolkien wprowadza nas do niezwykłego miejsca, z którego podsyła relacje, aby pokazać dzieciom, że są ważne i kochane. Do tego na przykładzie własnych pomocników pokazuje, jakie zachowania mogą być niebezpieczne. Z listów dzieci poznają codzienne życie na Biegunie, uświadamiają sobie, że przygotowania do świąt trwają cały rok, a codziennej pracy towarzyszy wiele niespodzianek i zabawnych sytuacji.

Całość dopełnia piękna, solidna okładka i bardzo dobrze zszyte strony. W środku znajdziemy zdjęcia listów. To z nich mamy klimatyczne ilustracje. Do tego możemy zobaczyć jak w oryginale wyglądała ta korespondencja. Zdecydowanie fantastyczna lektura dla osób lubiących sentymentalne podróże i opowieści Tolkiena.
Zapraszam na stronę wydawcy