Dorastanie to przede wszystkim nauka rozwiązywania trudnych
problemów, radzenia sobie z emocjami, kształtowanie pozytywnych relacji
społecznych. Nie jest to zadanie łatwe. Często po drodze młodych ludzi czeka
wiele wyzwań związanych z koniecznością godzenia się z tym, że nie mogą mieć
wszystkiego oraz czekających i zmian, wyzwań jakie stawia przed nimi
codzienność, ulegania trendom. Takie problemy pojawiają się w cyklu komiksowym
Michele Assarasakorn „Akcja Psiaki”.
Na razie w oryginale są cztery tomy. Każdy poświęcony innej tematyce. W
pierwszym mamy założenie działalności „Psiaki”, w drugim otwarcie się na
zmiany, w trzecim święta i uzależnienie od mediów społecznościowych, w czwartym
temat przepracowania i oczekiwania na odpoczynek. W języku polskim na razie
ukazały się dwa pierwsze. W każdym tomie na początku zobaczymy jak różnorodne
są członkinie grupy Psiaki. W pierwszych dwóch tomach mamy trio składające się
z Gabii, Priją i Mindy. Pod koniec drugiego tomu dołącza do nich poruszająca
się na wózku Hazel wprowadzając odmienne problemy, uświadamiająca, z jak
wieloma wyzwaniami muszą mierzyć się osoby z niepełnosprawnościami.
Komiksy prezentują postacie bardzo różnorodne. Tak samo jak bohaterki różnią
się wyglądem, wiekiem, pasjami tak samo ich rodziny i bliscy są inni. Nie ma tu
dwóch takich samych osób oraz doświadczeń. To nie przeszkadza im w nawiązywaniu
znajomości, dostrzegania wspólnych zainteresowań, przyjaźnieniu się i
wyznaczaniu sobie wspólnych celów. Bohaterki łączy zamiłowanie do psów.
Niestety żadna nie może mieć zwierzaka w domu. Dziewczyny jednak postanawiają spełnić
swoje marzenie o opiece nad psami i zakładają grupę zajmującą się
wyprowadzaniem psów z sąsiedztwa. Zarabianie w ten sposób okaże się większym
wyzwaniem niż na początku myślały. Szybko odkrywają, że opieka nad zwierzętami
to nie tylko zabawa. Wiąże się też ze sporą ilością obowiązków i nowych wyzwań.
Dziewczyny razem rozwiązują kolejne problemy. Oczywiście nie zabraknie też
nieporozumień, kłótni, które uczą ich, że każdy ma prawo mieć inne zdanie, podejście
oraz w jaki sposób rozwiązywać konflikty. Cennym przesłaniem jest tu zdanie:
"Mama zawsze powtarza, że każdy problem urośnie, jeśli nie będziemy
rozmawiać i słuchać."
Drugi tom zatytułowany „Mindy uczy się dzielić" to opowieść o zmianach,
otwartości na nie i umiejętności dzielenia się. Czasami nowe rzeczy w otoczeniu
naszych bliskich nie oznacza ją, że ich tracimy, ale pozwalają zyskać w swoim otoczeniu
jeszcze jedną osobę, z którą można dzielić radość. Na początku widzimy pięknie
zgrane trzy przyjaciółek: Mindy, Gabi i Priję, które mają różne zainteresowania,
ale łączy je miłość do psów, dlatego razem wyprowadzają czworonogi sąsiadów. W
życiu Mindy nagle zachodzi zbyt wiele zmian, za którymi nie nadąża. Zwykły
spacer z mamą i zauroczenie kotem zmienia się w dzielenie się jedynym rodzicem
z kimś obcym. Do tego w szkole przyjaciółki wydają się poświęcać w szkole
więcej czasu nowej koleżance. Niepełnosprawna Hazel jest wulkanem energii i
pozytywnego nastawienia. Tak jak dziewczyny uwielbia zwierzaki. Właśnie z tego
powodu tak bardzo lgnie do ich grupy. One zresztą też ją uwielbiają. Tylko
Mindy nie jest w stanie zaakceptować jej obecności. Robi wszystko, żeby
wykluczyć ją ze swojego otoczenia. Nie podoba jej się też, że mama się z kimś
umawia. Unieszczęśliwia się negatywnym nastawieniem do wszystkich zmian. Jej
nastroju nie poprawia nawet obecność słodkiego kociaka. Mindy czuje się samotna
i odrzucona. Mama pokazuje jej, że obecność nowych osób to dodatkowi towarzysze
naszego szczęścia i musimy umieć się z nimi dzielić czasem, uwagą oraz osobami
nam bliskimi, bo dzięki temu zyskamy więcej ciepła.
Każdy z tomów „Akcji Psiaki” podsuwa ciekawie zaprezentowane problemy, z
którymi młodzi ludzie mogą mieć do czynienia. Duży nacisk postawiono tu na rozwiązywanie
konfliktów za pomocą szczerej rozmowy, kształtowania empatii. Autorka pokazuje
jak ważna jest umiejętność radzenia sobie z emocjami.
Ciekawą akcję dopełniają proste cartoonowe ilustracje w pastelowych kolorach, co
daje wrażenie ciepła i sielanki. W czasie nieporozumień między dziewczynami te
kolory są bardziej kontrastowe. Samo wyrażanie emocji podkreślono innymi kształtami
dymków, a nawet ich kolorem. Całość ciekawa, pouczająca i zdecydowanie warto
podsunąć ten cykl własnym pociechom.
Zapraszam na stronę wydawcy
Zapraszam na stronę wydawcy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz