ujadający ludzie

Wiele złego mówi się o nastolatkach. Same bajki sfrustrowanych staruszków, którzy nie pamiętają swoich młodzieńczych zachowań. Ja mam świetne relacje z młodzieżą i zawsze jestem miło zaskoczona życzliwością wobec Oli. Młodzież – jak każdy z nas – potrzebuje uwagi, zrozumienia, cierpliwości i wysłuchania. Dziś na spacerze spotkałyśmy dziewczynę, której już dość dawno nie widziałyśmy, więc troszeczkę z nami pospacerowała i porozmawiała. Trochę o szkole, o domu, o życiu. Skończyło się na zwierzeniu, że rówieśnicy bywają niemili, ponieważ dziewczyna bardzo dobrze się uczy, ale jest biedna itd., więc wyzywają od kujonem, lizusek, mamincóreczek, tchórzy (bo alkoholu nie chce pić i papierosów palić).

- Widziałaś kiedyś szaleńczo ujadającego i agresywnego psa, który może po mieście chodzić na spacery?

Dziewczyna popatrzyła się na mnie dziwnie z powodu mojej nagłej zmiany tematu:

- Nie.

- Jak zachowują się psy, które mogą być głaskane i chodzić w nowe miejsca? – ja.

Dziewczyna chwile myślała:

- Są radosne i przyjacielskie?

- A te, które właściciela trzymają w zamknięciu lub na łańcuchu?

- Chcą ugryźć i bardzo głośno szczekają – odpowiedziała gimnazjalistka.

-I tak samo jest z twoimi rówieśnikami: im mniej mogą w domu, im mniej zainteresowania zyskują ze strony bliskich, im mniej pozytywnych wzorców mają, im mniej liczą się dla swoich rodziców i bliskich tym bardziej ujadają. Ty nie możesz pokazać strachu, bo będą szczekać jeszcze intensywniej i musisz pamiętać, że jesteś po drugiej stronie płotu, więc cię nie pogryzą. Musisz pamiętać, aby oni pozostali po tej drugiej stronie płotu, bo inaczej mogą skrzywdzić fizycznie. Kolegować możesz się z tymi, którzy nie ujadają. Po znalezieniu się po tej samej stronie płotu nie pogryzą.

W życiu właśnie tak jest, że lepiej unikać tych, którzy sprawiają problemy, ponieważ agresywnych i szukających zaczepki ludzi na siłę nie da się zmienić, jeśli sami tego nie zechcą, a nie będą chcieli, jeśli będą mieli ofiar pod dostatkiem