Czwartki Literackie „13 Muz”
promocja 29 numeru
szczecińskiego kwartalnika literacko-kulturalnego ‘eleWator’,
poświęconego Andriejowi Płatonowowi
spotkanie z Pawłem Przywarą
oraz promocja jego powieści „Riccochette”
26 września 2019 (czwartek),
godzina 19.00
Dom Kultury „13 Muz”, Szczecin,
pl. Żołnierza Polskiego 2
prowadzenie: Damian Romaniak
wstęp wolny
‘eleWator’ jest
pismem, w którym oprócz najnowszej prozy i poezji uznanych i debiutujących
autorów, mieszkających w Polsce oraz za granicą, znaleźć można teksty
literackie przetłumaczone na język polski, szkice o literaturze i jej
najwybitniejszych twórcach, a także eseje, felietony i recenzje. Kwartalnik
jest miejscem dyskusji, polemik i platformą ożywczej wymiany poglądów. Dzięki
stałym współpracownikom z Dublina, Kijowa, Londynu, Paryża i Nowego Jorku,
‘eleWator’ ma charakter globalny, a także
interdyscyplinarny. Wiele uwagi poświęca bowiem najnowszym światowym działaniom
artystycznym omawianym w działach filmu, muzyki, sztuk plastycznych i
architektury oraz teatru. Kwartalnik, którego wydawcą jest Fundacja Literatury
imienia Henryka Berezy jest pismem szczególnym, bowiem punktem odniesienia do wszystkich
decyzji formalnych, redakcyjnych i konceptualnych, jest dziedzictwo Autora
„Prozaicznych początków”.
„eleWator” ukazuje się dzięki wsparciu Miasta Szczecin oraz
Stowarzyszenia Gmin Polskich Euroregionu Pomerania; dofinansowano ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Paweł Przywara (ur. w 1968 r.) – prozaik, doktor nauk
humanistycznych, członek grupy rockowej Euroman. Mieszka w Rzeszowie. Wydał
powieści: „Amnezja. Antyutopia filozoficzna (1995), Euroman. Pierwsza powieść
eurorealistyczna” (2001), „Zgrzewka Pandory” (2008) i „Ricochette” (2019). Jest
także autorem dysertacji „Teoria przestrzeni Husserla i Carnapa. Analiza
porównawczo-krytyczna” oraz współpracownikiem Powszechnej Encyklopedii
Filozofii wydawanej przez Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu. Jego
opowiadania znalazły się w antologiach współczesnych polskich opowiadań: „2008”
(2008), „2017” (2017) oraz antologii polskich opowiadań grozy: „City 1” (2009).
„Riccochette”
Nowa powieść Pawła Przywary, to
propozycja śmiała formalnie i ambitna artystycznie, choć jej kanwą jest
zbrodnia, i można by ją nawet uznać za swego rodzaju kryminał. Odczłowieczona,
ubóstwiona śmierć jawi się tutaj jako zjawisko budzące demony, uderzające w
ludzką duchowość, poczucie empatii i wrażliwość na świat. To również śmierć
przenikająca kulturę i literaturę tak, że staje się jej częścią, tkanką
narracji. Można więc rzec, że „Riccochette” to swego rodzaju
patomorfologia literacka.
Przywara jednak nie ekscytuje się
mrocznym światem. Jego proza jest chłodna, przenikliwa, brzmi w niej ton
oskarżenia i przerażenia. Wyłaniająca się z magmy słów fabuła, niesie okrutne
obserwacje i bogactwo filozoficznych, etycznych rozważań nad światem. Biegłość
autora w problemach współczesnej myśli filozoficznej współgra z językowym
kunsztem, przez co „Riccochette” staje się wielkim poematem,
konstruującym śmierci obelisk, który musi runąć pod jej własnym ciężarem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz