Polsko-marokańskie relacje artystyczne w latach 1955–1980
Henryk Stażewski i Ahmed Cherkaoui, lata 60, fot. Irena Jarosińska, Ośrodek KARTA
w poniedziałek, 9 marca o godz. 19.
Otwarcie poprzedzi spotkanie z kuratorami na wystawie o godz. 12
Ahmed Cherkaoui uznawany jest powszechnie za pioniera i jednego z najwybitniejszych przedstawicieli marokańskiej sztuki współczesnej. Na początku lat 60. studiował rok w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a czas spędzony w Polsce okazał się przełomowy w jego malarskiej karierze. „Prawdziwe wejście Cherkaouiego w świat sztuki nowoczesnej miało miejsce w Warszawie, dzięki Stażewskiemu” — pisał francuski poeta i krytyk sztuki Jean-Clarence Lambert. Warszawski okres, oparty na poszukiwaniach malarstwa materii, zapowiadał jego późniejsze eksperymenty w obszarze sztuki abstrakcyjnej, pełnej odwołań do tradycyjnej kultury berberskiej i motywów religijnych islamu, jak również polskiej i francuskiej awangardy.
Prace Cherkaouiego z tego okresu powracają do Warszawy po niemal sześćdziesięciu latach, na wystawę w Zachęcie. Stanowią punkt wyjścia do prześledzenia możliwie jak największej liczby wątków związanych z twórczością marokańskich artystów w Polsce, polskich artystów w Maroku i ich obustronnych kontaktów. Od połowy lat 50. do początku lat 80. w akademiach sztuk pięknych w Warszawie i Krakowie oraz w łódzkiej filmówce studiowało kilkunastu studentów z Maroka.
Zaprezentowane na wystawie polsko-marokańskie relacje artystyczne okazują się niezwykle ważnym świadectwem transkontynentalnej wymiany kulturalnej w latach zimnej wojny. Ukazują kolejno Warszawę, Łódź i Asilah jako znaczące miejsca skrzyżowania kultur słowiańskich, arabskich i berberskich. We wszystkich tych projektach artystycznych — będących efektem spotkania marokańskich artystów z polskimi — można zaobserwować potrzebę poszukiwań nowego wyrazu w najróżniejszych dziedzinach sztuki: malarstwie, filmie, praktykach konceptualnych i grafice artystycznej. Wnikliwe prześledzenie tych relacji pozwala lepiej zrozumieć przemiany na globalnej mapie sztuki, zaś zaskakująca z dzisiejszej perspektywy idea zbliżenia kulturalnego Polski i Maroka okazywała się odgrywać tu istotną rolę.
artystki i artyści:
Roman Artymowski, Mohamed Ben Said, Ahmed Cherkaoui, Helena Cygańska-Walicka, Abdelkrim Derkaoui, Mustapha Derkaoui, Azzedine Douieb, Anna Draus Hafid, Abdellah Drissi, Mustapha Hafid, Irena Jarosińska, Idriss Karim, Najib Kheldouni, Grzegorz Kowalski, Abdelkader Lagtaa, Alfred Lenica, Zbigniew Makowski, Mohamed Melehi, Andrzej Partum, Ewa Partum, Barbara Pniewska, Erna Rosenstein, Aziz Sayed, Henryk Stażewski
kuratorzy: Sara Lagnaoui, Przemysław Strożek
współpraca ze strony Zachęty: Ewa Mielczarek, Aleksandra Szklarczyk
projekt ekspozycji: Aleksandra Dobrowolska-Grobel
partnerzy wystawy: Ośrodek KARTA, Państwowa Wyższa Szk9oła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi
partner galerii: Lidex
wystawa prezentowana: 10.03-31.05.2020
Henryk Stażewski i Ahmed Cherkaoui, lata 60, fot. Irena Jarosińska, Ośrodek KARTA
w poniedziałek, 9 marca o godz. 19.
Otwarcie poprzedzi spotkanie z kuratorami na wystawie o godz. 12
Ahmed Cherkaoui uznawany jest powszechnie za pioniera i jednego z najwybitniejszych przedstawicieli marokańskiej sztuki współczesnej. Na początku lat 60. studiował rok w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a czas spędzony w Polsce okazał się przełomowy w jego malarskiej karierze. „Prawdziwe wejście Cherkaouiego w świat sztuki nowoczesnej miało miejsce w Warszawie, dzięki Stażewskiemu” — pisał francuski poeta i krytyk sztuki Jean-Clarence Lambert. Warszawski okres, oparty na poszukiwaniach malarstwa materii, zapowiadał jego późniejsze eksperymenty w obszarze sztuki abstrakcyjnej, pełnej odwołań do tradycyjnej kultury berberskiej i motywów religijnych islamu, jak również polskiej i francuskiej awangardy.
Prace Cherkaouiego z tego okresu powracają do Warszawy po niemal sześćdziesięciu latach, na wystawę w Zachęcie. Stanowią punkt wyjścia do prześledzenia możliwie jak największej liczby wątków związanych z twórczością marokańskich artystów w Polsce, polskich artystów w Maroku i ich obustronnych kontaktów. Od połowy lat 50. do początku lat 80. w akademiach sztuk pięknych w Warszawie i Krakowie oraz w łódzkiej filmówce studiowało kilkunastu studentów z Maroka.
Zaprezentowane na wystawie polsko-marokańskie relacje artystyczne okazują się niezwykle ważnym świadectwem transkontynentalnej wymiany kulturalnej w latach zimnej wojny. Ukazują kolejno Warszawę, Łódź i Asilah jako znaczące miejsca skrzyżowania kultur słowiańskich, arabskich i berberskich. We wszystkich tych projektach artystycznych — będących efektem spotkania marokańskich artystów z polskimi — można zaobserwować potrzebę poszukiwań nowego wyrazu w najróżniejszych dziedzinach sztuki: malarstwie, filmie, praktykach konceptualnych i grafice artystycznej. Wnikliwe prześledzenie tych relacji pozwala lepiej zrozumieć przemiany na globalnej mapie sztuki, zaś zaskakująca z dzisiejszej perspektywy idea zbliżenia kulturalnego Polski i Maroka okazywała się odgrywać tu istotną rolę.
artystki i artyści:
Roman Artymowski, Mohamed Ben Said, Ahmed Cherkaoui, Helena Cygańska-Walicka, Abdelkrim Derkaoui, Mustapha Derkaoui, Azzedine Douieb, Anna Draus Hafid, Abdellah Drissi, Mustapha Hafid, Irena Jarosińska, Idriss Karim, Najib Kheldouni, Grzegorz Kowalski, Abdelkader Lagtaa, Alfred Lenica, Zbigniew Makowski, Mohamed Melehi, Andrzej Partum, Ewa Partum, Barbara Pniewska, Erna Rosenstein, Aziz Sayed, Henryk Stażewski
kuratorzy: Sara Lagnaoui, Przemysław Strożek
współpraca ze strony Zachęty: Ewa Mielczarek, Aleksandra Szklarczyk
projekt ekspozycji: Aleksandra Dobrowolska-Grobel
partnerzy wystawy: Ośrodek KARTA, Państwowa Wyższa Szk9oła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi
partner galerii: Lidex
wystawa prezentowana: 10.03-31.05.2020
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz