Etykiety

sobota, 16 września 2017

Lidia Miś "Pamiętnik z Aniołem Stróżem" il. Nadzieja Zawadskaya

Lidia Miś, Pamiętnik z Aniołem Stróżem, il. Nadzieja Zawadskaya, Rzeszów „Dreams” 2017
Pisanie pamiętnika często kojarzy nam się z nastolatkami i amerykańskimi filmami, w których zakochane dziewczyny dzielą się ze swoim zamykanym na kłódkę pamiętnikiem własnymi doświadczeniami, uczuciami. Czynność ta jest dużo mniej popularna wśród osób dorosłych, ale bardzo powszechna wśród osób wybitnych, mających znaczące osiągnięcia w różnych dziedzinach. Pamiętnik może być traktowany jako inwestycja w siebie, pomoc w samorozwoju, którego niezbędnym początkiem zawsze jest autorefleksja i uświadomienie sobie, co możemy jeszcze w swoim życiu zmienić, nad czym pracować, jakie są nasze mocne strony. Z tego powodu prowadzenie dziennika jest dla każdego bez względu na wiek, zamożność czy wykształcenie.
Pamiętni zawsze pomaga porządkować życie. Zaczyna się to na poziomie nazywania emocji i wyrzucania ich z siebie, a przez to możliwość stworzenia większego dystansu wobec spraw przykrych i większej refleksji oraz radości z tego, co cieszy. Opisanie problemów często pozwala spojrzeć na nie z innej strony.
Codzienne spisywanie myśli, uczenie się przelewania myśli na papier pomaga w rozwijaniu umiejętności językowych, przygotowuje do dłuższego i bardziej przemyślanego pisania. Trenerzy prowadzący warsztaty pisarskie często zachęcają do codziennego porannego lub wieczornego zapełniania trzech stron. Taka wewnętrzna dyscyplina pisania o sprawach bieżących pomaga rozwijać umiejętności dzielenie się własnym spojrzeniem na świat oraz otwiera na to, co inni mają nam do powiedzenia, a przez to ułatwia wiele relacji i zmniejsza ilość konfliktów.
Ważnym krokiem w zrobieniu postępu jest przemyślenie własnych codziennych działań, określanie własnego celu oraz uświadamianie sobie, co nas od niego odciągnęło. Odpowiedni dystans powstający przy okazji pisania pomaga na naprawę błędów i eliminowanie negatywnych nawyków.
Kolejnym ważnym zadaniem pamiętnika jest regularne zapisywanie własnych pomysłów, które szybko giną w natłoku myśli i codziennych spraw. Po zapisaniu myśli zawsze możemy do nich wrócić, inspirować się nimi, tworzyć pomysły na własne życie (np. pomysły na biznes, przedsięwzięcie, książkę czy zabawy z dziećmi). Spisane przebłyski geniuszu każdy takie ma) ułatwiają życie. Możliwość powrotu do nich i realizowania ich pomaga nam być osobami kompetentnymi, twórczymi i bardziej otwartymi na kolejne pomysły. Ponad to pisząc pamiętnik uświadamiamy sobie na co i dlaczego tracimy wiele czasu oraz pozwoli po latach wrócić do wspomnień, podzielenia się nimi z bliskimi, dziećmi.
Początki pisania zawsze są trudne. Warto jednak do tego przeznaczyć określone miejsce (notes lub dokument w komputerze). Do tego trzeba ustalić, kiedy w ciągu dnia siadamy i oddajemy się samotnej refleksji w ciszy i spokoju.
Bardzo ważną rzeczą w czasie pisania pamiętnika jest również pisanie dat, odpowiednia organizacja tekstu (pisanie dat na górze strony). Ponad to trzeba dbać w nim o szczerość, bo tylko w ten sposób mamy szansę na spojrzenie na własne zachowanie oraz pomysły z boku. Z tego powodu ważna jest systematyczność i codzienne spisywanie własnych doświadczeń. Ze względu na zawieranie w pamiętniku spraw ważnych trzeba dbać, aby nie dostał się on w ręce innych. Pamiętnik ma służyć nam i pomagać w rozwijaniu. Strach przed ujawnieniem tajemnic sprawia, że nie możemy być do końca szczerzy, a przez to nie możemy pozwolić sobie na naprawdę wartościową autorefleksję.
Jak widać pisanie pamiętnika to bardzo poważna i rozwijająca sprawa. Jak zachęcić dzieci do takiego wysiłku, jak wskazać im drogę? Nie jest to zadanie łatwe, ale też nie niemożliwe. Wiele wydawnictw wychodzi naprzeciw dzieciom oraz młodzieży tworząc coś na wzór pamiętników zachęcając do codziennego pisania oraz przemyśleń na swój temat. W przypadku uczniów notes i długopis mogą nie wystarczyć w spisywaniu bieżących spraw. Młody człowiek potrzebuje wskazówek do tego by wiedzieć, o czym pisać.
„Pamiętnik z Aniołem Stróżem” jest właśnie dla tych dzieci, które zaczynają swoją przygodę z autorefleksją, chcą lepiej poznać siebie, by lepiej wykorzystać swoje talenty oraz móc w przyszłości korzystać z tej metody codziennego rozrachunku z sobą. Proponowany przez Lidię Miś pamiętnik skierowany jest do dzieci z rodzin katolickich. Poza rozwijaniem umiejętności pisania oraz zachęcenia do zdobywania wiedzy na różne tematy nasze pociechy będą miały okazję na zgłębianie wiary. Codzienne pisanie zachęci je do poznawania swojego patrona, zgłębienie wiedzy o Aniele Stróżu, zachęci do spełniania dobrych uczynków, uświadomienie sobie wad oraz zapoznanie się z cechami, które warto w sobie kształtować, czy określenia swoich zmartwień. Nie zabranie też przekonania o wartości codziennej modlitwy, dbania o przyjaciół, prowadzenia kalkulacji i przemyśleń dotyczących wydawania własnego kieszonkowego, oszczędzania, posiadania celu. Znajdzie się tam również zachęta do refleksji nam oglądanymi filmami i przeczytanymi książkami, osobistymi doświadczeniami oraz przygodami, poznawania nowych rzeczy i wiele, wiele innych interesujących zadań, które z jednej strony zachęcają do autorefleksji, a z drugiej pogłębiania wiary, kształtowania właściwych, życzliwych postaw.
Autorka „Pamiętnika z Aniołem Stróżem” bardzo dobrze wyczuwa dziecięce potrzeby dzielenia się spostrzeżeniami na własny temat i jednoczesnego poczucia konieczności posiadania tajemnic, czyli pozostawienia tego dla siebie w formie niedostępnego nikomu pamiętnika. Zadanie, które można w nim znaleźć na pewno doskonale sprawdzą się także na lekcjach religii i mogą z powodzeniem zastąpić katechizm.
Całość jest bardzo estetyczna. Solidna, miła w dotyku oprawa, grube, bardzo dobrze zszyte kartki sprawiają, że dzieci nie będą musiały martwić się wypadającymi stronami oraz bez problemu kolorować ilustracje. Nadzieja Zawadskaya zadbała o stronę graficzną. Jej piękne szkice zachęcają posiadaczy pamiętników do kolorowania. „Pamiętnik z Aniołem Stróżem” będzie pięknym prezentem na początek roku szkolnego, pod choinkę, z okazji imienin czy urodzin czy zamiast pamiątki na pierwszą komunię świętą. Zdecydowanie polecam.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz