Agnieszka Gadzińska "Wielkie odkrycia Matyldy i Skloty"

Agnieszka Gadzińska, Wielkie odkrycia Matyldy i Skloty, il. Artur Nowicki, Kraków „Skrzat” 214

Odkrywanie świata i jego zawiłości jest bardzo trudne, momentami śmieszne, a czasami niezwykle niebezpieczne, ale o tym nie wiedzą bohaterzy książki „Wielkie odkrycia Matyldy i Skloty”, którzy wszystko biorą bardzo poważnie i na wiele spraw patrzą przez pryzmat prostych okularów, które nie dysponują filtrem frazeologizmów i dwuznaczności. Z tego powodu dążenia do zorganizowania sobie najszczęśliwszego dnia w życiu czy zrobienia dobrych uczynków polegają na przewrotnych działaniach, które kończą się różnorodnymi wypadkami. Same dobre intencje nie wystarczą. Potrzebne są rozmowy z dorosłymi, którzy nie do końca rozumieją, że coś może być dla dzieci niejasne. Właśnie z tego powodu grupka dzieci uczy się jeździć na rowerach z wyobraźnią, przez co nie brakuje zdartych kolan i obić. W opowiadaniu „Przedstawienie” ujawnia się również nieumiejętność spojrzenia na dziecięce umiejętności, przez co atrakcja z okazji dnia dziecka staje się zabawna, ponieważ drzewo jest w nim bardziej ruchliwe niż inni bohaterowie. Nie zabraknie też wizyt w bibliotece, z których pani bibliotekarka ujdzie z życiem, czy próby przyciągnięcia turystów za pomocą sztucznego morza.

„Wielkie odkrycia Matyldy i Skloty” to książka pełna dziecięcych pomysłów i spojrzenia an świat z perspektywy małego człowieka, który potrzebuje rozmów, wyjaśnień i eksperymentów, by zrozumieć świat. Ten zbiór opowiadań zabierze również dorosłych w świat dzieci i uświadomi im, że dzieci często chcąc robić coś dobrego czynią źle, a im bardziej obsesyjnie dążą do dobra tym większe spustoszenie sieją wokół nas, więc czasami lepiej pociechom pozwolić na delikatne poznawanie otoczenia i liczne rozmowy z nimi niż przez naciski pod górnolotnymi hasłami: „bądź dobry”.

Agnieszka Gadzińska napisała książkę, która bogactwem przygód wyjętych z codzienności sprawi, że dzieci poczują się, jakby czytały o sobie. Całość przyciąga konstrukcją, ilustracjami i językiem. Duża czcionka, twarda oprawa i ładna grafika sprawią, że nasze pociechy częściej będą czytały. Książka jest przeznaczona dla dzieci od piątego roku życia, ale ja jestem zwolenniczką przygody z literaturą od pierwszych chwil, dlatego uważam, że można sięgnąć po nią dużo wcześniej, ponieważ nie ma w niej przemocy. Na pewno nie będzie ona odpowiednia dla dzieci uczących się motoryki małej (np. przewracania stron), ponieważ strony są cienkie, ale w tym wieku można już śmiało na dobranoc czytać.

więcej informacji na stronie wydawnictwa