Ostatnio polecam Wam sporo książek o samoakceptacji i uświadamiających jak niesamowicie różnorodni jesteśmy, jak piękni z powodu tej inności. Czasami motyw pojawia się w tle fabuły, czasami jest tematem przewodnim. Wszystkie mają jeden cel: otworzyć na osoby inne niż my (i tu trzeba pamiętać, że nie wiem jak bardzo byście się starali to nie znajdziecie dwóch dokładnie takich samych ludzi) oraz zbudować własne poczucie wartości. Do obu tych kategorii można zaliczyć książkę będącą creative book i dziennikiem w jednym. „Mogę być sobą” Dom&Inka skierowany jest do osób LGBT, ale uważam, że może sięgnąć po nią każdy, kto chce przepracować różne problemy, zmierzyć się z własną samooceną i ją podnieść oraz umocnić. Twórcą jest Dominic Evane jest rysownikiem i miłośnikiem snucia opowieści. I taki właśnie jest jego dziennik & creative book z podtytułem „Dziennik miłości i dumy dla osób LGBTQ+”.
Całość podzielono na sześć rozdziałów poświęconych innej tematyce: na początku
przyglądaniu się sobie, swoim zainteresowaniom, upodobaniom, sposobowi
patrzenia na różne rzeczy. Drugi to budowanie świadomości, że każdy jest inny i
jeśli nikogo nie krzywdzi ma do tego prawo. W trzecim jest miejsce na rodzinę
oraz przyjaciół, uświadomienie sobie jak bardzo ważni są w naszym życiu i jak
różne mają potrzeby, inaczej okazują emocje. W czwartym przyjrzano się
zjawiskowi hejtu, jak sobie z nim radzić. Piąty skupia się na pokazywaniu
swojej seksualności i traktowaniu jej jako część naszej osobowości, historii
dyskryminacji, rzeczom, które pozwalają ludziom odnieść sukces w różnych
dziedzinach, parady, przebieranki i wiele innych.
Znajdziemy w niej wiele prawd uniwersalnych takich jak to, że nikt nie ma prawa
nas oceniać po kolorze skóry, wieku, płci, orientacji seksualnej, czy w
jakikolwiek cechy wyróżniającej nas z otoczenia. Autor dzieli się z
czytelnikami własną historią. Dowiemy się, że wyrastał w przyjaznym domu, ale
to i tak nie uchroniło go od prześladowań w szkole. Taka szczerość sprawia, że
czytelnik może poczuć, że nie jest sam. Pokaże jak przepracował swoje emocje i
zbudował własne poczucie wartości. Osoba używająca publikacji przede wszystkim zatrzyma
się, aby przyjrzeć się sobie i relacjom jakie ma z otoczeniem oraz temu jakie
to wywołuje w niej emocje. Na początku mamy proste pytania o ulubioną muzykę, film,
przyjaciół. Przeplatane są one informacjami o osobach będącymi ikonami w
określonych dziedzinach oraz otwarcie mówiący o uczuciach do innych.
Nie zabraknie tu też terapeutycznego rysowania. Tematy przewodnie i niewielka ilość
miejsca w dzienniku zachęcą do sięgania po dodatkowe kartki, wychodzenia poza
pracę z książką, a wszystko to przewodnimi hasłami przekonującymi, że czytelnik
da radę, jest super, może przyjąć fantazyjny wygląd, zastanowić się nad swoimi
pozytywnymi cechami, czego inność może nas nauczyć, dlaczego warto skupić się
na swoich talentach, planach, marzeniach. Dużo tu pracy z wizualizacją dobrych
rzeczy, które chce się osiągnąć, nastawienia na budowanie pozytywnych relacji i
zachęcenia do ignorowania osób toksycznych. Poza ćwiczeniami w dzienniku znajdziemy
informacje o różnych seksualnościach. Cieszy mnie, że poruszono tu temat zarówno
identyfikacji płciowej, seksualności oraz natężenia potrzeb i dzięki temu nie
zabrakło też miejsca na informacje o osobach aseksualnych, o których bardzo
mało się mówi i często są spychane na margines, ponieważ nie wpisują się w znane
wzorce, a przez to często wykluczane. Do tego pojawi się temat zawierania
znajomości, komunikowania się w taki sposób, aby nie ranić innych i rozwijać
umiejętność stawiania granic, ubioru, ważnych wydarzeń oraz tego, czy z poczucia
swojej tożsamości się wyrasta.
„Mogę być sobą” to publikacja skierowana do osób LGBTQ+, ale uważam, że
powinien sięgnąć każdy, kto chce akceptować siebie, swój wygląd, nastawienie do
wielu rzeczy, dowiedzieć się czegoś więcej o seksualności, tym jak traktować
innych, jak budować poczucie własnej wartości i nie patrzeć na siebie przez
pryzmat ocen osób, które są dla nas złośliwe. Poza identyfikacją płciową i
seksualnością pojawia się temat niepełnosprawności, neuroróżnorodności,
twórczego podejścia i przede wszystkim znaczenia poczucia własnej wartości.
Świetna pozycja przede wszystkim dla młodzieży.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz