Agnieszka Mielech, Jaga Czekolada i władcy wiatru, il. Magdalena Babińska, Warszawa „Wilga”
2017
Jagodę Nugat poznajemy w tomie “Jaga Czekolada i
Baszta Czarownic”. Zwykła uczennica piątej klasy w szkole podstawowej niedawno
się przeprowadziła, przez co nie ma przyjaciół, tęskni za dawnym miejscem
zamieszkania i znajomymi. Nowa klasa sprawia, że czuje się obco i źle. Jakby
tego było mało spotyka ją wiele niepowodzeń w szkole muzycznej, a zajęcia gry
na fortepianie stają się prawdziwą katorgą. Do tego zapracowani rodzice nie
mają czasu, więc dziewczynka spędza wiele czasu ze swoją opiekunką Kingą.
Pewnego dnia do sąsiedniego domu wprowadza się
Mirella z córką. Dzięki temu Jada zyskuje przyjaciółkę: Lukrecję. Nowa sąsiadka
otwiera cukiernię ze wspaniałymi słodkościami. Dziewczynki (Jaga i Lukrecja)
bardzo chętnie jej pomagają. Nasza osamotniona bohaterka zyskuje niezwykłą
przyjaciółkę mającą niezwykłe sekrety. Pochodzące z Królestwa Almendurii
czarodziejki mają ocalić Pierwszy Świat, czyli ten, w którym żyją zwykli
ludzie. Zły czarnoksiężnik Hedim pragnie władzy nad całym światem. Z tego
powodu akcja pierwszego tomu toczy się wokół poszukiwania w Pierwszym Świecie
osoby, która jest stawić czoło żądnemu władzy czarnoksiężnikowi, którego Jaga
bardzo szybko poznaje.
„Jaga Czekolada i władcy wiatru” to drugi tom, w
którym ponownie spotkamy się ze znanymi już bohaterami. Książka łączy w sobie
opowieść o dwóch światach: naszym i tym magicznym. Lukrecja ucząc się w
bibliotece zaprzyjaźnia się z Gnomowatym Arturem, który pokaże jej niezwykłe
zwierzę: złotą ważkę oraz podaruje pióro, dzięki któremu łatwo się uczyć. Od
kolegi z klasy dowiaduje się, że Zafir ma kłopoty i tylko Mirella może mu
pomóc. Po powrocie do domu wypytuje o to mamę, która postanawia szybko ruszyć z
nią w drogę na wyspę znajdującą się w Pierwszym Świecie. Mieszka tam dawna
przyjaciółka mamy: Aura.
W tym czasie w Pierwszym Świecie po urodzinach Maksa
dzieci (Maks, Jaga i Zielony Kaptur) przygotowują się na niezwykłą przygodę w
pensjonacie cioci mieszkającej na egzotycznej wyspie. Jaga ma oczywiście wielki
problem z doprowadzeniem swojego pokoju do ładu. Od czasu do czasu myśli też o
swojej dawnej przyjaciółce Lu, która z obecnej perspektywy czasu wydaje jej się
nieprawdopodobna i nieistniejąca. Jednak niektóre znaleziska w pokoju w czasie
porządków sprawiają, że Jaga na nowo zaczyna ufać swojej pamięci. Wakacje u
cioci Aury to czas, kiedy bohaterka ponownie będzie miała okazję na kontakt z
magią oraz wpadnie w wir nowej przygody z Lukrecją. Tym razem będą ratować
Zafira.
W książce nie zabraknie wielkiego starcia dobra ze
złem, misji ratunkowej, Hedima gotowego na wszystko, by zawładnąć całym światem.
Dzięki przyjaźni i współpracy bohaterzy wyjdą z kolejnego starcia cało. Agnieszka
Mielech sprawia, że dwa światy: magii i nasz, pięknie się zazębiają i
współistnieją.
Duża czcionka, solidna oprawa, bardzo dobrze zszyte
strony i piękne ilustracje Magdaleny Babińskiej sprawiają, że lektura jest
bardzo miła w odbiorze. Na okładce znajdziemy wskazówkę, że jest to powieść dla
dziesięcioletnich dzieci. Jeśli czytacie codziennie swoim pociechom to możecie
po tę opowieść sięgnąć wcześniej. Moja pięcioletnia córka zawartych w książce opowieści
słuchała z wielką uwagą i Jagę (podobnie jak inne bohaterki Agnieszki Mielech)
stała się jedną z jej ulubionych postaci. Dość nietypowa uczennica, mająca
nietypowych przyjaciół bardzo przemówiła do jej dziecięcej wyobraźni. W
lekturze spotkamy zwykłe problemy dzieci: konieczność brania odpowiedzialności,
pomagania w domu, poszukiwania akceptacji, nauki do sprawdzianów, posiadania
tajemnic, przeżywania własnych przygód i wypraw bez udziału dorosłych,
zagrożenia spowodowanego łamaniem zakazów, nauki, że życie to nie tylko zabawa,
ale i obwiązki. Pisarka pokazuje też coś, co powinno trafić do serc rodziców:
czasami domowe obowiązki to poważna nauka, z której nie wolno zwalniać
pociechy, jeśli chcemy, aby radziły sobie w życiu z wieloma obowiązkami.
Dzięki pojawieniu się zagrożeń, złych bohaterów z
jednej strony nie zabraknie dreszczyku grozy, a z drugiej pojawi się bardzo
subtelna nauka: dorośli muszą wiedzieć o planowanych przez dzieci wyprawach,
ponieważ nie zawsze mogą kończyć się one dobrze.
Jagoda to bohaterka mająca zwykłe dziecięce problemy:
borykanie się z samotnością w pierwszym tomie, wybieranie ważniejszych dla niej
spraw (przyjaźń nad możliwość poznania gwiazd muzyki), uporanie się z bałaganem
oraz odkrycie, że każdy z nas może więcej niż nam się wydaje. Przyłożenie się
do nauki i porządków oraz treningów sprawia, że Jaga może coś zyskać. Każde
zajęcie jest tu bardzo ważne.
Oba tomy kuszą czytelników wizualnie: twarda oprawa,
przyciągające wzrok okładki i niezwykłe ilustracje Magdaleny Babińskiej, która
doskonale oddaje klimat wszystkich książek Agnieszki Mielech, przez co książki
w tym duecie są dla dzieci bardzo miłe w odbiorze. Piękne ilustracje z widoczną
dbałością o detale sprawiają, że książki przykuwają uwagę nawet młodszych
czytelników.
Duża, odpowiednio rozmieszczona czcionka i niedługie
rozdziały zachęcą czytające dzieci do samodzielnej lektury, a żywy, prosty
język w stronie czynnej sprawia, że młodsi czytelnicy bardzo chętnie słuchają.
Książki polecam nie tylko miłośnikom bohaterów
wykreowanych przez Agnieszkę Mielech, ale i tych lubiących magię, baśnie i
opowieści o codziennym życiu. Tu magia spotyka się z codziennością. Polecam!