Leopold Blaustein "Wybór pism estetycznych"

Leopold Blaustein, Wybór pism estetycznych, redakcja, Zofia Rosińska, Kraków „Universitas” 2005

Leopold Blaustein to filozof, którego pisma nie należą do najłatwiejszych, ale wejście w ich świat sprawia, że czuje się nad nimi zachwyt. Przebija przez nie przedwojenny rygor pism naukowych. Wśród jego mistrzów znajdziemy takich wielkich badaczy jak Kazimierz Twardowski, Kazimierz Ajdukiewicz i Roman Ingarden. Niewiele wiemy o życiu urodzonego we Lwowie w 1905 roku znawcę Husserla. Przez wojnę zaginęło wiele materiałów nad którymi prowadził badania i nawet sama data śmierci jest nieznana. Bardzo wiele o filozofie dowiemy się ze wstępu Zofii Rosińskiej umiejętnie wprowadzającej czytelników w świat wybranych pism badacza kładącego nacisk na oczytanie filozoficzne.

W książce znajdziemy pięć jego artykułów pojawiające się przed wojną w różnych czasopismach naukowych. Pierwszy przybliża sposób ujmowania przedmiotów estetycznych. Zetkniemy się tam z takimi twierdzeniami jak przedmioty imaginatywne, percepcja spostrzegawcza, imaginatywna i sygnitywna oraz przybliża teorię literatury Romana Ingardena.

Kolejne pismo „O naoczności jako właściwości niektórych przedstawień” przybliża czytelnikom problem odbioru sztuki oraz świata nas otaczającego. Blaustein pokazuje w jaki sposób funkcjonują różne elementy świata. Porusza kwestię wyobrażeń, doświadczeń, objaśnia naoczne przedstawienia, przedstawienia sygnitywne. W tym artyule znajdziemy interesujące spojrzenie na różne formy sztuki: od malarstwa, przez rzeźbę, muzykę, słuchowiska po filmy.

Trzecie pismo skupia się na przedstawieniach imaginatywnych. Czytelnik dowie się czym one dokładnie są, w jaki sposób funkcjonują, czym są przedmioty formalne oraz intencjonalne oraz fantomy. Istotną rolę odgrywa tu odbiorca nadający sztuce kształt przez indywidualny odbiór. W tym artykule najlepiej odbija się fenomenologiczne podejście Blausteina do sztuki.

Czwarte pismo pomoże w zrozumieniu symboli, alegorii, wykorzystania schematycznego przedstawiania. Natomiast w piątym dużo miejsca Blaustein poświęcił najnowszym wówczas sztukom: filmom. W piśmie tym podkreśla istotę wcześniejszych doświadczeń widza na umiejętność odbioru oraz sposób oceny filmów.

Całość jest bardzo interesująca i może być zaskakująca do czytelnika świadomego w jakich czasach powstały te pisma. Polecam osobom zainteresowanym zgłębianiem zagadnień estetycznych.