Rebecca Kanner "Estera"

Rebecca Kanner, Estera, tł. Anna Wawrzyniak – Kędziorek, Poznań „Święty Wojciech” 2017

Księga Estery w „Biblii” to jedna z najbardziej inspirujących ksiąg pozwalających na tworzenie pięknych historii o miłości, poświęceniu i wierze. Biblijna Estera była Żydówką po śmierci rodziców wychowaną przez stryjecznego barta Mardocheusza sprawującego wysokie stanowisko na dworze króla Persji Achaszwerosza. Jej losy zaczynają się w chwili, gdy po rozgniewaniu ucztującego przez kilka dni króla przez jego małżonkę, piękną Waszti, władca wyrzeka się żony. Doradcy każą mu szukać jej następczyni. Z rozkazu króla do siedziby w Suzie sprowadzane są najpiękniejsze dziewice i poddawane dwunastomiesięcznym zabiegom upiększania. Wśród kandydatek znalazła się Estera, której stryjeczny brat znający nastroje na dworze zabronił przyznawania się do swojego pochodzenia.

Jeden z urzędników króla prowadził zaciekłą propagandę antyżydowską. Z tego powodu Mardocheusz popadł z nim w konflikt. Niechcący oddać Hamanowi pokłonu Żyd ściągnął na siebie gniew. Urzędnikowi udaje się zdobyć dekret dający prawo do wymordowania całego narodu.

Estera w imię ratowania narodu udaje się do męża, który może ją skazać za przyjście bez wezwania i prosi o łaskę dla swojego ludu. Haman zostaje skazany za spisek przeciwko królowi, a Mardocheusz zajmuje jego miejsce.

Postać pięknej Estery bardzo często powracała w malarstwie. Wśród wybitnych twórców nie zabraknie Rembrandta i Jana Lievensa. Ostatnio ta dająca duże pole manewru historia oparta na Księdze Estery staje się motywem wielu filmów i książek. Badania przeszłości pozwalają coraz lepiej odtworzyć ówczesne realia. Z tej bogatej wiedzy czerpie Rebecca Kanner w „Esterze”. Dzięki temu przenosimy się do roku 480 przed Chrystusem. Elitarne oddziały królewskich żołnierzy zwanych nieśmiertelnymi jeżdżą po prowincjach i porywają dziewice mające trafić do haremu w Suzie. Docierają również do wioski, do której Mardocheusz odesłał Esterę. Dziewczyna błaga, by jej nie zabierali. Później próbuje ucieczki, przekupstwa, ponieważ nie chce spędzić całego życie w haremie. Jest jednak zbyt piękna by Nieśmiertelni ją wypuścili. Razem z innymi porwanymi ze związanymi rękami wędruje przez pustynną równinę do siedziby króla Kserksesa.

Kiedy trafia do pałacu wpada w szereg intryg, poddawana jest różnym zabiegom, odkrywa jak wygląda uzależnienie, dowiaduje się jak bardzo niebezpieczne jest życie na dworze. Ponad to musi zmierzyć się z tęsknotą za bliskimi oraz domem. Jedynym wyjściem jest zauroczenie króla i polepszenie swojej pozycji. Okazuje się, że nawet to nie jest w stanie jej ochronić, ponieważ liczne spiski zagrażają także królowi.

Rebecca Kanner w przeciwieństwie do swoich poprzedników pokazała los Estety z nieco innej strony. Silna Estera wcale nie jest podekscytowana możliwością trafienia do pałacu. Wręcz przeciwnie: wszystko ją przeraża. Bohaterka powieści opowiada swoją historię w pierwszej osobie, dzieli się obserwacjami oraz zachodzącymi w jej nastawieniu zmianami. Po śmierci porwanej przyjaciółki uświadamia sobie, że jeśli będzie podobne jak ona nastawienie to również może szybko umrzeć. W pałacu nie zabraknie starć między kobietami. Szczególnie niebezpieczna okaże się ulubienica króla, Halanna, która świadoma ceny przychylności władcy umiejętnie pozbywa się zagrażających jej pozycji dziewic.

Wielka siła przetrwania oraz nietypowe podejście Estery do otoczenia szybko zjednuje jej sprzymierzeńców gotowych ją chronić. Dzięki ich wsparciu udaje jej się zdobyć przychylność król Kserksesa, będącego porywczym i bezwzględnym władcą podbijającym kolejne ziemie, pragnącym większej chwały.

„Estera” to piękna i bardzo prawdopodobna opowieść. Mimo dość obszernych rozmiarów książki czyta się ją niesamowicie szybko. Znajomość historii z „Biblii” nie przeszkadza w wejściu w sposób pokazywania losów królowej przez Rebeccę Kanner. Napisana żywym językiem (strona czynna zdań) w pierwszej osobie powieść pozwala przenieść się do V w. przed Chrystusem i zobaczyć bogactwo charakterów oraz problemów, z jakimi się borykali.

Całość dopełnia przemyślane rozmieszczenie czcionki o odpowiednio dużym rozmiarze, solidna, piękna okładka, bardzo dobrze zszyte strony oraz niedługie rozdziały. Dzięki temu łatwiej się czyta, a samo czytanie sprawia bardzo dużą przyjemność. Książka stylistycznie bardzo lekka i doskonale wpisuje się w całą serię Wydawnictwa Świętego Wojciecha "Na osi czasu".

Polecam wszystkim zainteresowanym biblijnymi opowieściami ubranymi w formę powieści.

Kup książkę