Możliwość spełniania życzeń to jeden z ważnych baśniowych motywów. Jest on obecny zarówno w utworach spisanych przez Grimmów ("Stoliczku nakryj się", "O rybaku i złotej rybce" i inne), jak i perskich twórców ("Księga tysiąca i jednej nocy" a tam lampa Aladyna. Zawsze chodzi o możliwość łatwej realizacji pragnień, spełnianie marzeń czy zaspokajanie potrzeb. Brak troski związanej z przetrwaniem powinna dać nam możliwość zajęcia się wznioślejszymi sprawami. Zwykle w tych opowieściach ukazywano reakcje bohaterów na łatwy dostęp do różnych rzeczy. W najnowszym komiksie o Smerfach zobaczymy jak to wygląda też z perspektywy dżinów.
Opowieść otwiera obserwowanie przez Ważniaka kijanek w czasie zbierania smerfojagód nad strumieniem. Kończy się to zgubieniem okularów w wodzie z winy Osiłka, który postanawia szybko naprawić krzywdę. Przy okazji nurkowania dostrzega w wodzie dziwny dzbanek. Po oczyszczeniu go i opróżnieniu okazuje się, że zawiera jedynie kamyki. Rozczarowane smerfy wracają do wioski. Okazuje się, że towarzyszy im dżin niepamiętający kim jest i skąd pochodzi, ale za to zdającym sobie sprawę z tego, że istnieje, by spełniać życzenia. Entuzjazm w wiosce początkowo jest duży. Każdy chciałby sobie coś życzyć, ale okazuje się, że przybysz potrafi tylko częściowo realizować prośby, a to powoduje więcej kłopotów niż pożytku. Wykluczony przez społeczność dżin zrozumienie i wsparcie znajduje u Smerfetki. Tymczasem mieszkańcy wioski dostrzegają, że dżin towarzyszy Gargamelowi. Co się za tym kryje?
"Smerfy i półdżin" to ciekawa opowieść o współpracy, pomaganiu sobie, dopełnianiu się, akceptacji, wsparciu, a także zazdrości. Młodzi czytelnicy zobaczą, że dwóch dżinów może zrobić piękniejsze rzeczy niż jeden. Uświadomią sobie, że łączenie sił jest niesamowicie ważne. nie brakuje tu też tematu zawiści. Dzięki opowieści bohatera możemy zobaczyć jak wygląda świat istot spełniających życzenia, jak bardzo wiele ludzkich cech posiadają.
”Smerfy i półdżin” to komiks stworzony przez kontynuatorów Peyo, których dzieła charakteryzują się większym ładunkiem edukacyjnym. Akcja już nie toczy się wokół kolejnych zasadzek tworzonych przez Gargamela, ale zwyczajnego życia mieszkańców wioski, którzy sprzątają strychy, tworzą przedstawienia, zmagają się z żywiołami i własnymi słabościami. W komiksie znajdziemy znane z serialu animowanego Smerfy postacie i stylistykę rysunku pierwszego twórcy opowieści o niebieskich ludzikach. Stworzona przez kontynuatorów Peyo opowieść jednak różni się nieco akcją, prezentowanymi problemami ze względu na poruszanie bardziej aktualnych wyzwań. Wśród tomów tworzonych przez następców Pierre’a Culliforda znajdziemy takie tytuły jak „Dzieciak u smerfów”, „Smerf reporter”, „Smerfy hazardziści”, „Smerfocjanci”, „Nie igra się z postępem”, „Smerfy i złote drzewo”, „Smerfy i dzieci”, „Smerf bohater” i "Smerfy i półdżin" odwołujące się do tego, co czytelnicy znają z życia codziennego. Gnanie za sensacją, niegrzeczne dzieci i wyzysk, złośliwość, konieczność kompromisu, fanatycy narzucający innym wartości, którymi powinni się kierować, uzależnienie od hazardu, utrata mienia, narzucanie praw, dyktatura, swatanie, wykorzystywanie robotów, bunt maszyn, sukces wynikający z wiary we własne umiejętności, zawiść i współpraca to częste motywy wielu filmów dla dorosłych, a w komiksach stały się pouczającymi przygodami niebieskich ludków. Dzieła kontynuatorów są zdecydowanie bardziej dydaktyczne niż pierwotnego twórcy. „Smerfy i półdżin” przekonuje młodych czytelników, że niesamowicie ważna jest akceptacja innych oraz umiejętność współpracy. Pojawia się tu często powracający motyw wiary w swoje umiejętności oraz stawiania na pracę zespołową. Bohaterzy potrafiący to robić odnoszą sukces.
Komiks polecam wszystkim dzieciom. Będzie to doskonała lektura dla uczniów i przedszkolaków, którzy nie przepadają za książkami. Czytanie komiksów pomoże rozwinąć czytelnicze zainteresowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz