"Tykanie" Uta Przyboś

Tykanie to dotykanie, bliski kontakt ze światem zewnętrznym, czułe doznanie zmysłów, upewniające zarówno co do istnienia świata, jak istnienia podmiotu jego postrzegania. Tykanie to również mówienie komuś na „ty”, skracanie dystansu w relacjach interpersonalnych, zazwyczaj sygnał zażyłości, koleżeństwa lub przyjaźni, ale często spoufalanie graniczące z brakiem szacunku, podporządkowaniem, nawet agresją. Tykanie to także praca zegara, przypominająca monotonią rytmu i szeptem cykady o nieuchronnym przemijaniu, które podlega subiektywnym psychologicznym przyśpieszeniom i spowolnieniom w sytuacjach niecierpliwości lub nudy. Wszystkie te sensy spotykają się w tomie Uty Przyboś, która zanurza swe zmysły i pamięć w czasoprzestrzeń – przede wszystkim najbliższą – skupiając się na mikroobserwacji TU i TERAZ, na drobince istnienia stanowiącej jego niepodważalny dowód rzeczowy. Akty doznań zmysłowych, obserwacji, wspomnień, skojarzeń i refleksji przenikają się wzajemnie, powiązane w jedno JA wspólnotą somy i psyche.
z posłowia Piotra Michałowskiego