Jacques Lacan, Mit
indywidualny neurotyka albo Poezja i prawda w nerwicy, tł. T. Gajda, J.
Kotara, J. Waga, Warszawa „PWN” 2015
Jacques Lacan przez wiele lat prowadził badania nad
psychoanalizą, w której pragnął powrócić do teorii Zygmunta Freuda. W swojej
pracy łączył osiągnięcia wielu nauk humanistycznych: językoznawstwa,
antropologii, filozofii, epistemologii. W zbiorze „Mit indywidualny neurotyka”
znajdziemy piękne streszczenie jego wszystkich prac. Czytelnik dowie się z nich
jak bardzo ważne są wypowiedziane i niewypowiedziane słowa badanego, sposób
kreowania świata, własne dążenia oraz otwartość interpretującego
psychoanalityka, który musi potrafić odczytać ukryte sensy, dostrzec to, co
rozmówca chce ukryć. Najważniejszą funkcją psychoanalityka zdaniem Lacana jest
bycie przyjacielem, który nie krytykuje, nie stosuje zasad oceniania,
porównywania z obowiązującą moralnością, ale pozwala pacjentowi wypowiedzieć
lęki i się z nimi pogodzić. Badacz daje nam wskazówki, w jaki sposób można rozpoznać
neurotyka i uwolnić od jego fobii.
Lacan we wszystkich tekstach skupia się nad ważnością
symbolu, który kształtuje całe społeczeństwo. Praca pozwala przybliżyć
dokonania Lacana oraz w łatwy sposób zapoznać czytelników z jego podejściem do
psychoanalizy, spojrzenia na ludzkie życie, jako całość. Polecam osobom
zainteresowanym tym działem psychologii, filozofią, naukami nad człowiekiem,
interpretacją dzieł kultury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz