Philip G. Zimbardo, Nikita S. Coulombe "Gdzie ci mężczyźni?"

Philip G. Zimbardo, Nikita S. Coulombe, Gdzie ci mężczyźni?, tł. Małgorzata Guzowska, il. Igor Myszkiewicz, Warszawa „PWN” 2015

Po książkę „Gdzie ci mężczyźni?” sięgnęłam przez krytyczne opinie mężczyzn o tej pozycji. Pomyślałam, że skoro mają o niej tak negatywne zdanie o niej to jednak coś na rzeczy musi być. I wcale się nie myliłam. Być może nie są to takie solidne testy i badania jak w czasach młodości Philipa G. Zimbardo słynącego z bardzo kontrowersyjnych badań nad więźniami i słynącego z bardzo zaskakującej książki „Efekt Lucyfera”. O ile w tamtej dowiadujemy się o swojej ciemnej stronie to ta nowsza na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo delikatna. Młodzieńczy temperament naukowca wydaje się wygasać. To tylko pozór.

Zimbardo i Coulombe biorą na warsztat mężczyzn, czyli grupę ludzi, która do lat 70 w XX wieku jeszcze w wielu krajach Europy i w wielu w Azji ciągle ma większe prawa od kobiet. Po ponad czterdziestu latach równości okazuje się, że brakuje na świecie mężczyzn. Na tle atrakcyjnych, dbających o siebie, swój intelektualny rozwój i bardzo pracowitych kobiet mężczyźni wypadają blado: nie potrafią samodzielnie się mobilizować, czują zagrożenie nie tylko wobec osobników tej samej płci, ale też i przeciwnej, przez co często popadają w różne choroby psychiczne i rozwijają nałogi: od hazardu po uzależnienia od substancji. Autorzy obalają wiele mitów dotyczących mężczyzn i męskości, przez co ich spojrzenie bliskie jest obecnym dążeniom w nurtach feministycznych: realizowanie się, jako ojciec podbudowuje męskość, dbanie o wrażliwość chłopca sprawia, że staje się on lepszym kompanem życia, a nie zniewieściały.

Obecnie zagubieni i zanikający mężczyźni to efekt nie ruchów feministycznych, ale wychowania w społecznej schizofrenii: chłopiec musi być twardy i zapewnić byt, a nie zajmować się codziennymi sprawami, a kobiety potrzebują kompana życia gotowego do współpracy.

Książka bardzo mi się podobała, ponieważ uświadamia jak bardzo możemy zmienić nasze otoczenie przez wychowanie. Z tej perspektywy jest dużo dojrzalsza od wcześniejszych prac, ponieważ zmusza do myślenia czy na pewno sposób, w jaki nas wychowano jest odpowiedni, jakie wzorce przekazujemy dzieciom, jak kierować ich dzieciństwem, by mogły samodzielnie realizować swoje marzenia.

kup książkę