Po serię książek o placu budowy Sherri Duskey Rinker sięgnęłam ze sceptycyzmem. Wiedziałam, że będzie podobała się innym dzieciom, ale nie do końca byłam przekonana, że przypadnie mojej zafascynowanej zwierzakami córce. To jednak nie jej klimaty. A mimo tego stały się one w naszym domu hitem pozwalającym pokazać wiele spraw. Seria książek o placu budowy to ciekawy materiał pozwalający poruszyć z dziećmi wiele ważnych tematów. Pojawia się tu problem zasypiania, tolerancji, wartości i znaczenia każdego członka społeczeństwa, a także konieczności pożegnania się z zepsutymi rzeczami, pracy nad różnymi projektami. Do tego razem z pojazdami przygotowywałyśmy się do snu i świąt. Każda z publikacji przemyca cenną naukę: jesteśmy różni, mamy odmienne talenty, inne marzenia i pragnienia, a to sprawia, że możemy wzajemnie się uzupełniać i pomagać sobie. Życie mieszkańców placu budowy toczy się wokół wypełniania swoich zadań, realizowania wspólnego celu. To, że każdy ma inne zdolności pozwoli go łatwo zrealizować. Nie byłoby to możliwe, gdyby wszyscy byli tacy sami. Każdego dnia wszystkie maszyny budzą się, kiedy rozpoczyna się dzień, zapoznają się z planem i biorą się za pracę. Nie są to czynności chaotyczne, bo każdy doskonale wie, w czym jest najlepszy i z kim pracuje najskuteczniej, w jakich zajęciach jest specjalistą i nie wtrąca się do obszaru, na którym się nie zna. Piękne nieprawdaż? Takie pokazanie, że wcale nie musimy być najlepsi we wszystkim pomaga przypomnieć sobie, że wcale nie musimy ze sobą rywalizować, bo więcej osiągniemy współpracą i wzajemnym wsparciem. Wystarczy, że będziemy dobrzy w jednej rzeczy i będziemy doskonalić nasz talent. Niepozorne książeczki będą nie tylko doskonałą czytanką dla małych miłośników maszyn i podglądania placów budowy, ale przede wszystkim opowieścią terapeutyczną dla dzieci, które nie wierzą we własne możliwości, uważają, że zadania je przerastają i nie potrafią nawiązywać współpracy, są przekonane, że koniecznie muszą być dobre we wszystkim i mają problem z pożegnaniem się z rzeczami, które już nie nadają się do wykorzystania. Obserwując bohaterów dowiadujemy się też, że ważny jest efekt, trzymanie się planu i podziału zadań, a nie pośpiech, bo to pozwala na dobrą pracę. Jest to też seria resocjalizacyjna dla dzieciaków wyśmiewających innych tylko dlatego, że są inne. Dzięki niej możemy pokazać jak niesamowicie potrzebna jest różnorodność.
Poza tą mało oczywistą funkcją opowieść spełnia taką bardziej oczywistą: wprowadza w świat prac maszyn. Dzieci poznają nazwy i funkcje bohaterów i tym sposobem wzbogacają swoje słownictwo, poszerzają wiedzę o świecie. Warto zachęcić swoje pociechy do zakupu różnorodnych pojazdów i odgrywaniu zadań takich jak w książce: rysowanie planów budowy oraz wykorzystanie kolejnych maszyn do realizacji zadania.
Codzienne zajęcia mogą też urozmaicić kolorowanki z pojazdami, rysowanie ich i
odrysowywanie. Szczególnie to ostatnie zadanie powinno przypaść przedszkolakom
do gustu. Musimy tyko zaopatrzyć się w duże ilości papieru śniadaniowego i
kalkę. Warto też spróbować zbudować bohaterów opowieści z opakowań. „Rety! Ktoś
nowy na placu budowy” pozwalała oswoić nam się z innością, zmianami, „Snów kolorowych,
placu budowy” pokazywał jak, że noc to ważna pora, która pozwala nabrać sił na
kolejny dzień. „Wieczór gwiazdkowy na placu budowy” pokazuje, że każdy ma inne
potrzeby i marzenia. „Mistrz kieszonkowy z placu budowy” uświadamia, że każdy
jest ważny i może odegrać kluczową rolę. „Dzień rozbiórkowy na placu budowy” to
z kolei przygoda związana z burzeniem, segregacją materiałów, uświadamianiem,
że nawet przedmioty, z których nie możemy już korzystać w pewnym stopniu się
przydają. Widzimy maszyny uwijające się, zaangażowane w swoje zadania i
świadome, że o każdy drobiazg trzeba zadbać, dokładnie posprzątać, bo to pomoże
przygotować plac do dalszej pracy. Do tego ważne jest dbanie o inne gatunki.
„Na placu budowy dzień robót drogowych” to opowieść o budowie bardzo potrzebnej i wygodnej drogi, która będzie dużo lepsza niż poprzednie, bo będzie ekspresowa. Tradycyjnie na początku lektury pojazdy udają się na miejsce pracy, gdzie poznają plany, dowiadują się, jakie czekają je zadania, a później każdy zabiera się do pracy. Nie ma tu leni i obiboków, nie ma mądralińskich znających się na wszystkim i oceniających. Każdy robi to, co do jego obowiązków należy, a te są związane z umiejętnościami pojazdów i dlatego wywrotka czy brumka przewożą towary, a nie ubijają nawierzchnię, cysterna spryskuje pylące podłoże, a nie spycha ziemię. Każdy jest tu ekspertem od zadań specjalnych we własnej dziedzinie, każdej zadanie jest bardzo ważne. Nie ma tu bohaterów, których praca jest mniej istotna. I to jest bardzo piękne w tej serii, bo pozwala uświadomić, młodym czytelnikom jak niesamowicie ważny jest wkład każdego w większe projekty.
Każda opowieść posiada piękne, dwustronicowe ilustracje Toma Lichtenhelda (w pierwszym tomie) i A.G. Forda (w pozostałych). Piękne kolory, prosta kreska i personifikacja bohaterów sprawia, że stają się oni bliżsi młodym czytelnikom. Na każdej stronie znajdziemy niewielką ilość tekstu bogatego w treści, dzięki czemu dzieci nie będą się nudziły. Joanna Wajs pięknie przenosi nasze pociechy w świat stworzony przez Sherri Duskey Rinker. Warto zamówić wszystkie części, bo każda wniesie cenne pouczenie i stanie się pretekstem do rozmów. Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz