Michele Assarasakorn "Akcja Psiaki. Tom 2" Mindy uczy się dzielić" il. Nathan Fairbairn

Dorastanie to przede wszystkim nauka rozwiązywania trudnych problemów, radzenia sobie z emocjami, kształtowanie pozytywnych relacji społecznych. Nie jest to zadanie łatwe. Często po drodze młodych ludzi czeka wiele wyzwań związanych z koniecznością godzenia się z tym, że nie mogą mieć wszystkiego oraz czekających i zmian, wyzwań jakie stawia przed nimi codzienność, ulegania trendom. Takie problemy pojawiają się w cyklu komiksowym Michele Assarasakorn „Akcja Psiaki”.

Na razie w oryginale są cztery tomy. Każdy poświęcony innej tematyce. W pierwszym mamy założenie działalności „Psiaki”, w drugim otwarcie się na zmiany, w trzecim święta i uzależnienie od mediów społecznościowych, w czwartym temat przepracowania i oczekiwania na odpoczynek. W języku polskim na razie ukazały się dwa pierwsze. W każdym tomie na początku zobaczymy jak różnorodne są członkinie grupy Psiaki. W pierwszych dwóch tomach mamy trio składające się z Gabii, Priją i Mindy. Pod koniec drugiego tomu dołącza do nich poruszająca się na wózku Hazel wprowadzając odmienne problemy, uświadamiająca, z jak wieloma wyzwaniami muszą mierzyć się osoby z niepełnosprawnościami.

Komiksy prezentują postacie bardzo różnorodne. Tak samo jak bohaterki różnią się wyglądem, wiekiem, pasjami tak samo ich rodziny i bliscy są inni. Nie ma tu dwóch takich samych osób oraz doświadczeń. To nie przeszkadza im w nawiązywaniu znajomości, dostrzegania wspólnych zainteresowań, przyjaźnieniu się i wyznaczaniu sobie wspólnych celów. Bohaterki łączy zamiłowanie do psów. Niestety żadna nie może mieć zwierzaka w domu. Dziewczyny jednak postanawiają spełnić swoje marzenie o opiece nad psami i zakładają grupę zajmującą się wyprowadzaniem psów z sąsiedztwa. Zarabianie w ten sposób okaże się większym wyzwaniem niż na początku myślały. Szybko odkrywają, że opieka nad zwierzętami to nie tylko zabawa. Wiąże się też ze sporą ilością obowiązków i nowych wyzwań. Dziewczyny razem rozwiązują kolejne problemy. Oczywiście nie zabraknie też nieporozumień, kłótni, które uczą ich, że każdy ma prawo mieć inne zdanie, podejście oraz w jaki sposób rozwiązywać konflikty. Cennym przesłaniem jest tu zdanie:

"Mama zawsze powtarza, że każdy problem urośnie, jeśli nie będziemy rozmawiać i słuchać."

Drugi tom zatytułowany „Mindy uczy się dzielić" to opowieść o zmianach, otwartości na nie i umiejętności dzielenia się. Czasami nowe rzeczy w otoczeniu naszych bliskich nie oznacza ją, że ich tracimy, ale pozwalają zyskać w swoim otoczeniu jeszcze jedną osobę, z którą można dzielić radość. Na początku widzimy pięknie zgrane trzy przyjaciółek: Mindy, Gabi i Priję, które mają różne zainteresowania, ale łączy je miłość do psów, dlatego razem wyprowadzają czworonogi sąsiadów. W życiu Mindy nagle zachodzi zbyt wiele zmian, za którymi nie nadąża. Zwykły spacer z mamą i zauroczenie kotem zmienia się w dzielenie się jedynym rodzicem z kimś obcym. Do tego w szkole przyjaciółki wydają się poświęcać w szkole więcej czasu nowej koleżance. Niepełnosprawna Hazel jest wulkanem energii i pozytywnego nastawienia. Tak jak dziewczyny uwielbia zwierzaki. Właśnie z tego powodu tak bardzo lgnie do ich grupy. One zresztą też ją uwielbiają. Tylko Mindy nie jest w stanie zaakceptować jej obecności. Robi wszystko, żeby wykluczyć ją ze swojego otoczenia. Nie podoba jej się też, że mama się z kimś umawia. Unieszczęśliwia się negatywnym nastawieniem do wszystkich zmian. Jej nastroju nie poprawia nawet obecność słodkiego kociaka. Mindy czuje się samotna i odrzucona. Mama pokazuje jej, że obecność nowych osób to dodatkowi towarzysze naszego szczęścia i musimy umieć się z nimi dzielić czasem, uwagą oraz osobami nam bliskimi, bo dzięki temu zyskamy więcej ciepła.

Każdy z tomów „Akcji Psiaki” podsuwa ciekawie zaprezentowane problemy, z którymi młodzi ludzie mogą mieć do czynienia. Duży nacisk postawiono tu na rozwiązywanie konfliktów za pomocą szczerej rozmowy, kształtowania empatii. Autorka pokazuje jak ważna jest umiejętność radzenia sobie z emocjami.

Ciekawą akcję dopełniają proste cartoonowe ilustracje w pastelowych kolorach, co daje wrażenie ciepła i sielanki. W czasie nieporozumień między dziewczynami te kolory są bardziej kontrastowe. Samo wyrażanie emocji podkreślono innymi kształtami dymków, a nawet ich kolorem. Całość ciekawa, pouczająca i zdecydowanie warto podsunąć ten cykl własnym pociechom.
Zapraszam na stronę wydawcy