Etykiety

niedziela, 19 kwietnia 2020

Temple Grandin, Debra Moore "Kochaj i pomóż dorosnąć. Jak pomóc dziecku ze spektrum autyzmu wejść w dorosłe życie"


„Kochaj i pomóż dorosnąć. Jak pomóc dziecku ze spektrum autyzmu wejść w dorosłe życie” to książka autorstwa dwóch bardzo znanych specjalistek: dr Temple Grandin i dr Debrę Moore. Łączy je wiele i jeszcze wiele dzieli. Pierwsza naukowo zajmuje się zwierzętami, a druga psychologią, pierwsza jest samodzielną osobą z autyzmem, druga neurotypową. Szczególnie duże znaczenie w tym duecie ma Temple Grandin, która zapoczątkowała swoistą rewolucję w spojrzeniu na autyzm i tego, w jaki sposób można go pięknie wykorzystać. Rok 2010 był czasem, kiedy do widzów trafił film pokazujący jej biografię (Temple Grandin reż. Micka Jaksona), a jej wykłady w TED podbiły świat i sprawiły, że stała się bardziej znana, a jej historia sprawiła, że rodzice zaczęli w inny sposób patrzeć na swoje dzieci z autyzmem. Absolwentka psychologii i doktor zootechniki specjalizująca się w zachowaniach zwierząt w warunkach chowu stała się także promotorką wiedzy o autyzmie. Zdiagnozowana w latach pięćdziesiątych w wieku dwóch lat przeszła długą drogę do samodzielności. W swoich publikacjach dzieli się własnym doświadczeniem i motywuje rodziców do walki o swoje dzieci z autyzmem i spektrum autyzmu. W polskim tłumaczeniu ukazały się: „Mózg autystyczny. Podróż w głąb niezwykłych umysłów”, „Myślenie obrazami oraz inne relacje z życia z autyzmem”, „Byłam dzieckiem autystycznym”, „Zrozumieć zwierzęta. Wykorzystywanie tajemnic autyzmu do rozszyfrowania zachowań zwierząt”( wraz z Catherine Johnson), „Zwierzęta czynią nas ludźmi” (z Catherine Johnson), „Rozwiń swoją wyobraźnię. Myśl i twórz jak wynalazca”.
Doktor Debra Moore znana jest z wieloletniej pracy z dziećmi, nastolatkami i dorosłymi ze spektrum autyzmu. Jest psychologiem klinicznym specjalizującym się w pomocy pacjentom zrozumienia siebie, odrywać własne mocne i słabe strony, pracy nad rozwijaniem samodzielności, nadużywaniami, uzależnieniami. Posiada uprawnienia do diagnozowania autyzmu.
Te dwie badaczki okazały się świetnym, uzupełniającym się duetem pomagającym nieco inaczej spojrzeć na diagnozę i pomoc. Uświadamiają czytelników, że za rozwój każdej jednostki odpowiedzialnych jest wiele ludzi, a nie tylko rodzice. Całość podzielono na trzy części. Pierwsza ma przywrócić rodzicom nadzieję, na to, że ich własne dzieci mogą być samodzielne. Znajdziemy tu garść rad na temat tego jakie podejście do uczenia jest skuteczne i na jakie umiejętności musimy zwracać uwagę, jakie uznać za priorytetowe, jak wykorzystać mocne strony naszych dzieci, aby mogły kiedyś odnaleźć się na rynku pracy. Pojawią się tu historie uwalniania dzieci od złych przyzwyczajeń, przykłady nakłaniania ich do rozwijania umiejętności, walkę o każdy mały kroczek ku dorosłości.
Druga część to zbiór przykładów, w jaki sposób nakłonić dzieci do ciągłego wychodzenia ze strefy komfortu, w jaki sposób pracować z lękami i ze zniechęceniem, jak motywować, pokazywać, wspierać w każdym kroku oraz jakim zagrożeniem dla osób z autyzmem są gry. Temu ostatniemu tematowi poświęcono ponad pięćdziesiąt stron. Znajdziemy tu opisy różnorodnych gier, oznak uzależnienia, sposobów wychodzenia z niego, możliwości szukania wsparcia.
Trzecia część uświadamia nas, jakie podstawowe umiejętności musi posiadać każdy z nas, aby mógł być samodzielny: od przygotowania posiłków, przez dbanie o higienę, utrzymywanie czystości w otoczeniu, robienie zakupów, samodzielne mieszkanie, chodzenie do pracy, po korzystanie z komunikacji publicznej i prowadzenie samochodu. Każda umiejętność traktowana jest tu z dużą powagą. Autorki uświadamiają jak niesamowicie ważne jest zadbanie o każdy element rozwoju, jak wielkim problemem może być geniusz bez umiejętności znalezienia pracy i utrzymania jej.
W publikacji tej znajdziemy wiele historii osób z ZA oraz ich matek. Poznamy drogę każdej z tych osób do samodzielności, dowiemy się jak wielkie znaczenie ma włączenie dziecka w codzienne czynności: od zakupów, sprzątania, przygotowania posiłków po pracę i wolontariat. Wszyscy jednoznacznie podkreślają znaczenie kontaktu dzieci z innymi osobami, znaczenia wsparcia sąsiadów i lokalnych społeczności w rozwoju, a także nauczycieli otwartych na autyzm.
„Kochaj i pomóż dorosnąć” to publikacja, po którą powinien sięgnąć każdy rodzic, ponieważ pozwala uświadomić sobie jak ważne są czasami zwyczajne rzeczy i czynności, a nie same świetne oceny. Znajdziemy tu wiele cennych wskazówek, w jaki sposób rozwijać kompetencje społeczne naszych pociech oraz jak rozwinąć ich pewność siebie na rynku pracy.











Brak komentarzy:

Prześlij komentarz