Barbara Skarga, Czas i trwanie. Studia o Bergsonie, wstęp Bartosz Działoszyński,
Warszawa „PWN” 2014
Pisanie o przeszłości z licznymi odwołaniami
do teraźniejszości wymaga intelektualnego obycia, umiejętności szerszego
spojrzenia i umiejętności swobodnego manewrowania przez wychwycone punkty wspólne.
Berkson w książce Barbary Skargi „Czas i trwanie” staje się pretekstem do
mówienia o teraźniejszości. Filozof, dla którego przeszłość łączyła się z teraźniejszością
przez działanie przeszłości w teraźniejszości, podważający sensowność pisania o
przyszłości oraz redukujący czas do teraźniejszości niejako zmusza do
porzucenia tego, co nie ujawnia się w teraźniejszości. Swobodnie manewruje
między filozofią klasyczną i współczesną (Heidegger, Derrida, Levinas).
Książka nie jest monografią poświęconą
prezentacji poglądów filozofa, ale zbiorem studiów wokół niego. Dość
samodzielne rozdziały można czytać wybiórczo, więc nie trzeba tej pozycji
czytać od początku do końca, ale sięgać po nią i zgłębiać kolejne ukazane przez
autorkę obszary. Kolejną cechą „Czasu i trwania” jest pominięcie wielu wątków z
myśli francuskiego myśliciela a ukazanie tylko tego, co w chwili pisania
doskonale łączyło się z teraźniejszością. To filozoficzne podejście do myśli
innego filozofa sprawia, że może mamy i niepełny obraz myśli, ale rozbudzający
nasze myślenie i wyobraźnię.
Bergson w ujęciu Skargi jest przeciwnikiem
dążeń filozofii ku metafizyce i odchodzenia od nauki. Tylko trzymanie się
faktów jego zdaniem może przyczynić się do odkrywania świata, dlatego filozofia
potrzebuje związku z nauką.
Szczególnie do gustu przypadł mi rozdział „Trzeba
chcieć marzyć” odsłaniający Bergsonowskie podejście do marzeń i ich tkwienia w
przeszłości. W ujęciu tym wizje powstałe przez modyfikowanie doświadczonego,
przywoływanie minionego kształtują nasze pragnienia.
Osoby przyzwyczajone do czytania naukowych
tekstów filozoficznych będą nieco zaskoczone sposobem pisania, ukazywania myśli
Bergsona. „Czas i trwanie” to książka napisana bardzo przystępnie, a jednocześnie
wymagająca od czytelnika sporego skupienia, by móc z autorką swobodnie wędrować
po ścieżkach filozofii i nauki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz