Janusz
Garbaliński, Dokąd zmierzamy?, Gdynia
„Novae Res” 2015
Niewielkich rozmiarów
zbiór opowiadań pokazuje – czasami pod maską alegorii - różnorodne fragmenty
naszej rzeczywistości. „W kocim życiu” autor zabiera nas w świat bezdomnego
kota dachowca, który – poza staraniem o przetrwanie – dzieli się z nami swoimi
przemyśleniami na temat świata ludzi. Były to przeobrażenia tak wielkie, że z
punktu traktowania kota, jako łapacza myszy i szczurów przeszliśmy do
traktowania go jako członka rodziny. Ludzka wrażliwość wzrosła wraz z
zasobnością portfela, który pozwala na jadanie w restauracjach, pokazywanie się
w towarzystwie, dogadzanie sobie.
Kolejne opowiadanie,
które przykuło moją uwagę to opis zmienionych relacji międzyludzkich. Śmierć
małżonka postrzegana, jako wyzwolenie ze zniewolenia, ale też obowiązek
dokonania obrządku, który zmusza nas do podtrzymania relacji ze znienawidzonym
zmarłym. Brak dbałości o ciało, a jednocześnie poczucie, że w tych cząstkach
jest on jeszcze w pewien sposób obecny skłania do pozbycia się ich do
kanalizacji.
Nie zabraknie też
karykatur pokazujących ludzi, którzy ciągle oceniają innych i uważają, że
myślenie odmienne od ich postrzegania świata jest niepoprawne. Przelewający się
bezmiar gadulstwa, ekshibicjonizmu w kontaktach z obcymi wydaje nam się śmieszny.
Jednak po chwili zastanowienia odkrywamy, że owo uzewnętrznianie zastępuje nam relacje
z bliskimi.
Zbiór nie daje nam
odpowiedzi na postawione w tytule pytanie. Każe nam jedynie pochylić się nad
naszą codziennością i popatrzeć z boku na pewne elementy życia, które
sprawiają, że relacje międzyludzkie stają się chłodne. Uciekamy w bliskość z
obcymi, z którymi widzimy się jednorazowo lub relacje ze zwierzętami, które nie
mogą nam powiedzieć jak bardzo jesteśmy egoistyczni. W najskrajniejszych
przypadkach ustawiamy innych, tresujemy ich, by się nas słuchali, a kiedy tego
nie czynią uważamy, że jest z nimi coś nie tak.
Opowiadania Janusza
Garbalińskiego to interesujący zbiór opowiadań, które czyta się bardzo szybko.
Niewielkich rozmiarów utwory w niedużej książce sprawiają, że bez trudu można z
książką podróżować.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz