Czasami wszystko jest zupełnie inne niż nam się wydaje. Pozory potrafią nieźle zwodzić, wprowadzać zamieszanie. Aby się ich pozbyć potrzebna jest współpraca, pośrednik i otwartość. I tak jest też w Dolinie Stokrotek, na którą rzucono zły czar. Z tego powodu wszystko jest tu inne niż powinno być, a bohaterzy popełniają wiele błędów.
Kolejny tom otwiera opowieść o Arabelce chcącej lepiej poznać przeszłość swoich
dziadków i odkryć swoje prawdziwe moce. Okazuje się, że dziewczynka ma niezwykły
dar i potrafi słowami zaczarowywać otoczenie. Niestety jest jeszcze mała i nie
potrafi czytać. Właśnie, dlatego dziadek wprowadza ją w kolejne części
pamiętników. Do tego widzimy jak wygląda świat po trudnych wydarzeniach z
przeszłości. Wszyscy żyją w zgodzie w jednym zamku i są szczęśliwi. Nim jednak
to nastąpiło mieszkańcy okolicy musieli przejść wiele prób, zmierzyć się z
lękami i nauczyć współpracować.
Dawno temu w okolicy pojawiła się Szagawarra, stara skrzatka, będąca prababcią
skrzata Pokrzywka. To ona wprowadza w okolicę dużo dobrej magii, nakierowuje
bohaterów na współpracę, odwiedza kolejne rodziny lub oddelegowuje znajome
skrzaty do zorganizowania wyprawy w niezwykłą noc, kiedy księżyc będzie w
pełni. Do tej nocy przygotowuje się też Marbella, która planuje odczarować
Gutka Ślizgutka. Nim to nastąpi zobaczymy zwyczajną codzienność, zajrzymy do
chat bohaterów, przyjrzymy się tym razem urodzinom Amelki oraz jej niezwykłym
gościom i prezentom, weźmiemy udział w wyprawach po okolicy i dowiemy się, co się
działo z ludźmi, którzy przekonani, że zło spotkało ich ze strony rozgniewanych
olbrzymów. Dużo tu magii, tajemnic, niezwykłych i niebezpiecznych roślin (np.
Mimoza Wstydliwa, która chętnie pożarłaby dziecko).
Drugi tom to opowieść o życzeniach i przemianie oraz odkrywaniu prawdy i współpracy.
Każdy gatunek bohaterów ma tu swój wkład w ocalenie otoczenia. Wchodzimy do
świata postaci, które poznaliśmy w pierwszym tomie. W drugim przybywa paru ważnych
bohaterów i stopniowo odkrywamy tajemnicę zachowania Marbelli oraz tego,
dlaczego Gutek jest brzydki i stracił mamę. Jest to poruszająca historia siły
dobra, zaangażowania, życzliwości i miłości, która jest w stanie pokonać zło.
Pisarka bardzo powoli wprowadza
czytelników w stworzony przez nią świat. Dzięki temu bohaterowie mają czas na
cieszenie się codziennością, przeżywanie różnych uczuć, celebrowanie świąt oraz
pomaganie małym słuchaczom na zrozumienie własnych emocji i potrzeb. Być może
wielu z nich jest niczym skrzat Pokrzywek domagający się ciągłego okazywania
uczuć. Inni mogą być złośliwymi gulcami, które odkryją, że mogą być traktowane
dobrze, jeśli zmienią nastawienie do wykonywania zadań oraz staną się życzliwsi
dla słabszych.
Podobnie jak w pierwszym tomie akcja jest
niespieszna, pozwalająca dokładnie poznać bohaterów osadzonych w ich
codzienności, borykających się ze zwykłymi rozterkami oraz mającymi marzenia,
przeżywających urodziny, cieszących się z niezwykłych prezentów, dzielących się
tym, co mają. Idziemy sobie powoli z
bohaterami, obserwujemy to, na co mamy okazję się natknąć i zapewniam Was, że
będzie, co oglądać. Zwłaszcza, że w drugim tomie wszyscy poznani
bohaterzy ruszają na wyprawę, aby wspólnie wziąć udział w rytuale przemiany i
odkrywania prawdy, pokonywania zła.
Pisarka stosuje tu prosty zabieg
uwiarygodniania opowieści: pseudonim to również imię jednej z bohaterek.
Słynąca ze złych mocy wróżka sieje postrach w okolicy. Szybko jednak odkrywamy,
że strach ma wielkie oczy, a plotki mają niewiele wspólnego z rzeczywistością.
Dobre oblicze wyłania się dzięki ufności Gutka uchodzącego wśród mieszkańców
okolicy zamczyska za głupszego i słabszego. W pierwszym tomie szybko okazało się, że jest on nie tylko pracowity, ale i zdolny, a wróżka ma w sobie
dużo dobrych mocy. W drugim staniemy się świadkami jego przemiany i
dowiemy się kim on jest naprawdę i co go łączy z Marbella. Pojawi się też temat
zazdrości i nieszczęśliwej miłości.
Proste słownictwo, baśniowa otoczka
sprawiają, że dzieci chętnie słuchają kolejnych przygód. Jest to idealna
opowieść do usypiania, kiedy dziecko może zamknąć oczy i wyobrazić sobie
przygody bohaterów. Niedługie rozmiary poszczególnych rozdziałów mogą być
kolejnymi opowieściami do poduszki. Ze względu na rozmiary książka zdecydowanie
przeznaczona jest do czytania przez osobę dorosłą lub dzieci około 10 letnich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz