Etykiety

środa, 13 grudnia 2017

ANNA OSTOYA | otwarcie i spotkanie prasowe | 15 grudnia | ZACHĘTA

ZAPRASZAMY NA WERNISAŻ WYSTAWY
Lee nr 2, 2013, fot. dzięki uprzejmości artystki i Galerie Silberkuppe, Berlin
PIĄTEK, 15 GRUDNIA O GODZINIE 19
OTWARCIE POPRZEDZI SPOTKANIE PRASOWE NA WYSTAWIE O GODZ. 12
Wystawa Anny Ostoi w Zachęcie jest pierwszą przeglądową prezentacją twórczości artystki.. Prace pokazywane są w nowej konfiguracji: te, które wcześniej tworzyły układy o określonym znaczeniu, znalazły się w innych kontekstach. Ekspozycja obejmuje zarówno wcześniejsze obrazy i kolaże, jak i najnowsze prace — wszystkie dotykają problemów sztuki, polityki i osobistego doświadczenia.
Twórczość Ostoi charakteryzuje formalny i konceptualny rygor. Wpisuje się ona we współczesny zwrot ku różnym narracjom awangardowych tradycji estetycznych z początku XX wieku, takich jak futuryzm, kubizm, dadaizm, konstruktywizm, ale także powojennej neoawangardy. Strategia artystyczna Ostoi oparta jest na różnych mediach. Artystka zawłaszcza, rekonstruuje, redefiniuje awangardowe techniki i style: kolaż, fotomontaż, malarstwo. Abstrakcję zderza z figuracją, w której dominują dawne konwencje stylowe i kubistyczna metoda fragmentaryzacji. Reanimuje kolor, przywołując eksperymenty pierwszej awangardy. Poddaje recyklingowi istniejące zdjęcia, obrazy, narracje, co wpisuje jej twórczość w nurt sztuki zawłaszczeń (appropriation art), podważający unikatowy charakter dzieła. Oscylujące pomiędzy powagą a ironią prace Ostoi dotyczą uwarunkowań i ograniczeń modernizmu, podejmują próbę nowego odczytania jego złożonych paradygmatów.
Wystawa prezentuje wybór kolaży z serii tworzonych w ostatnich latach: Ekspozycje (2011), Alte Sachlichkeit (Dawna Rzeczowość) (2016) i Widoki (2017). Prace balansują pomiędzy abstrakcją a reprezentacją. Kolaż pozwala Ostoi dowolnie łączyć ze sobą miejsca, sytuacje i różne, często przeciwstawne perspektywy czasowe, budować zagadkowe korespondencje, ukazywać podobieństwa politycznych zdarzeń i drzemiące w ich tle afektywne doświadczenia, np. nieustanne zagrożenie wojenne czy strach, jaki wywołuje przemoc władzy. Na wystawie znalazły się najważniejsze kompozycje i obrazy artystki: wielkoformatowe abstrakcje z serii Transpozycje (2014), indyferentne i apolityczne. Prawie wszystkie obrazy powstały na podstawie znalezionych zdjęć czy obrazów. Pocałunek 1 (2013), namalowany ze zdjęcia pocałunek dwóch ważnych figur w świecie sztuki: konceptualisty Lawrence’a Weinera i prominentnego historyka sztuki Benjamina Buchloha, symbolizuje swego rodzaju unię teorii i praktyki sztuki, ale także masculine power. Początek/Koniec (2009), przetworzony w kubizującej stylistyce akt pędzla Gustave’a Courbeta Początek świata (1866), dotyka kwestii podmiotowości i uprzedmiotowienia kobiecego ciała. Praca (2013), obraz namalowany na podstawie słynnego fotomontażu Johna Heartfielda, odnosi się do problemu bezrobocia, nierówności klasowej, kryzysu, podziału ról męskich i kobiecych, utowarowienia podmiotów.
Nowoczesność, widoczna przede wszystkim w warstwie formalnej prac, stanowi główne narzędzie krytyki i demaskacji status quo współczesności. Podejście konceptualne to przemyślana strategia artystyczna, dzięki której Ostoya reaktywuje różne narracje historii sztuki.
Anna Ostoya urodziła się w Krakowie w 1978 roku, studiowała w Parsons School w Paryżu (1997–2001) i Städelschule we Frankfurcie n. Menem (2002–2005), a w latach 2008–2009 zrealizowała program studyjny w ramach Whitney Independent Study Program w Nowym Jorku. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
kuratorka: Maria Brewińska
współpraca: Katarzyna Kołodziej-Podsiadło
Wystawa zorganizowana we współpracy z Bortolami Gallery, Nowy Jork oraz tegenboschvanvreden, Amsterdam
sponsor wernisażu: Freixenet
patroni medialni: Stolica, artinfo.pl
Wystawa do 11 lutego 2018

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz