Mariola Flis "Antropologia społeczna Radcliffe’a-Browna"

M.Flis, Antropologia społeczna Radcliffe’a-Browna, Kraków 2001

Pisząc o książce prof. dr hab. Marioli Flis czuję potrzebę wyjaśnienia wielu rzeczy i to nie w celu wymądrzania się, ale wyjaśnienia wielu – dla mnie oczywistych zagadnień – moim czytelnikom, którzy w większości nie studiowali ani socjologii, ani antropologii, ani filozofii, ani innego kierunku o człowieku i jego kulturze.

Czym jest antropologia? – to pierwsze pytanie jakie nasuwa się osobie patrzącej na tytuł. Jest to interdyscyplinarna (jak większość nauk humanistycznych) dziedzina nauki, której krąg zainteresowań znajduje się na pograniczu nauk humanistycznych (od kultury po filologie), społecznych i przyrodniczych. Antropologia bada człowieka w kontekście kulturowym (historycznym, etnicznym, strukturalnym czy płciowym, czyli „strasznym gender”). Jej dwa główne nurty to antropologia fizyczna (zmienność biologiczna i fizyczna człowieka) i kulturowa (społeczna; zbliżona do socjologii).

Alfred Reginald Radcliffe-Brown w antropologii należy do tego samego nurtu badaczy, co polski antropolog Bronisław Malinowski - prekursorzy funkcjonalizmu (kolejne skomplikowane pojęcie do wyjaśnienia).

Funkcjonalizm zakładał, że społeczeństwo jest systemem składającym się z powiązanych ze sobą części pełniących określoną funkcję. W systemie istnieją napięcia, które zawsze są rozwiązywane, a sam system znajduje się zawsze w stanie dynamicznej równowagi przez dążenie do zachowania ładu przez różnicowania ról i pozycji społecznych.

Z książki prof. Flis na początku dowiemy się o sylwetce badacza i jego polach badania. Analiza dokonań prekursora funkcjonalizmu opatrzona zostaje dobrze dobranymi tekstami źródłowymi, które pozwolą nieco szerzej spojrzeć na relacje jednostek w społeczeństwie. Praca pisana jest językiem bardzo łatwym i opisowym, przez co może po nią sięgnąć każdy zainteresowany człowiekiem.