Jack London należy do jednych z najbardziej znanych pisarzy amerykańskich z początku XX wieku. Nim zaczął tworzyć miał barwne życie, w którym dużo miejsca na nowe wyzwania. Pewnie to sprawiło, że był człowiekiem niesamowicie otwartym i poruszający problem samotnej walki człowieka z panującym porządkiem społecznym i siłami przyrody. Do tego jego twórczość cechuje przemycanie wątków autobiograficznych, naturalizm wymieszany z przygodowym romantyzmem. Do tego z jego publikacji wyłaniają się też jego socjalistyczne poglądy wymieszane z ideą walki o byt, pokazaniem, że tylko właściwą postawą, nieuleganiem nałogom oraz pracowitością możemy coś osiągnąć. Książki Jacka Londona znalazły się wśród dzieł zakazanych w Niemczech po dojściu do władzy, ponieważ jego otwartość do różnorodności była niezgodna z linią partii.
„Biały kieł” należy do najpopularniejszych jego książek. Znajdziemy w niej
motyw brutalnej przyrody, krzyżowania się gatunków/ras oraz oswajania. Piętnowane
są tu złe postawy społeczne, czyli przemoc, wyzysk, uzależnienie od używek i
znęcanie się nad zwierzętami.
Treść większości czytelników znana, więc
całej fabuły nie ma sensu opowiadać. Jack London swoją opowieść umieszcza około
1898 roku, kiedy w Ameryce panowała gorączka złota i kolejni osadnicy podbijali
niezasiedlone ziemie. Widzimy starcie ludzi z przyrodą, wykorzystywanie psów
pociągowych w zaprzęgach, poznajemy efekty odłączania się psów od stada,
zobaczymy społeczność Indian oraz ich kontakty z cywilizacją zachodu. Nie zabraknie
tematu wykorzystywania psów do walk, które były rozrywką dla znudzonych
zbieraczy złota. Jack London idealnie pokazuje brutalny los zwierząt w XIX
wieku, kiedy pragnienie wolności zderza się z uzależnieniem od ludzie z powodu
oderwania od stada, które zawsze jest wsparciem dla wszystkich członków. Uzależniony
od człowieka zwierzak może żyć tylko wśród ludzi. To okazuje się jednak
wyczerpujące i niebezpieczne. Każdego dnia musi mierzyć się z nowym
przeciwnikiem. Do czasu kiedy zostaje ranny i w porę w jego obronie staje
Weedon Scott. Czy uda mu się oswoić wilka i wychować na łagodne zwierzę? Co
zyska rotując życie zwierzaka?
Nie zabraknie tu scen przemocy. Widzimy wykorzystywanie psów w zaprzęgach nawet,
kiedy są w fatalnej formie, karmienie im czym popadnie, głodzenie, ograniczanie
swobody, bicie, ale też jest pomoc, delikatność i stopniowe oswajanie. Złe
zachowania zestawione z tymi dobrymi i ich efektami sprawiają, że wiemy, które
są lepsze.
Jak na tle książki wygląda adaptacja w formie komiksy? Zdecydowanie pozbawiono
go wielu scenek. Mamy za to wszystko to, co w całej akcji najważniejsze.
Oczywiście wchodzimy w klimat XIX-wiecznej gorączki złota i początków
osadnictwa w Ameryce. Pierwsze sceny pokazują nam ludzi przemierzających w
zaprzęgu przez dzicz i osaczonych przez stado wygłodniałych wilków. Zobaczymy
jak ranny pies ucieka i dołącza do stada, w którym musi rywalizować o względy
wilczycy. Zobaczymy jak dba o potomstwo z nią. Staniemy się świadkami jego
pierwszych polowań, które czasami kończą się porażkami
Całość napisana z lekkością i niesamowitym wczuciem się w odczucia oraz zwierzęcy
sposób postrzegania świata. Świetnie oddany klimat książki. Historia pomaga
poruszyć wiele kwestii etycznych, ale wiele z nich może być ukrytych.
Ze względu na to, że jest to klasyka regularnie pojawiają się kolejne
wznowienia. Komiks będzie świetnym wprowadzeniem w świat bohaterów, zachęci
młodych czytelników do poznawania przygód pół psa pół wilka, który musi
dostosować się do nowych sytuacji i nauczyć nowych rzeczy. Jest tu duża wiara w
to, że zwierzę zachowuje się tak jak od niego oczekuje właściciel.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz