„Tak jak umiejętność czytania, pisania i liczenia zajmują w szkolnictwie poczesne miejsce, ponieważ bez nich nie da się nauczyć dzieci i młodzieży niczego innego, tak narzędzia logiki, probabilistyki i wnioskowania przyczynowo-skutkowego przenikają wszystkie obszary ludzkiej wiedzy: racjonalność powinna dołączyć do kanonicznych umiejętności czytania, pisania i rachowania".
Racjonalność jest jednym z ważniejszych elementów naszego życia. Ona pozwala
nam przetrwać w gąszczu wyzwań, rozwiązywać problemy, analizować dane płynące z
otoczenia i uczyć się nowych rzeczy. Banalne czynności też wymagają myślenia i
ćwiczenia. Racjonalność to coś, co wyprowadziło ludzkość z jaskiń i pozwoliło
zasiedlić niemal całą Ziemię, stworzyć technologię, rozwinąć narzędzia
pozwalające na tworzenie relacji i sojuszy. Ona dała nam wygody, ale też
zaprzęgła do wytężonej pracy. A mimo tego ciągle wiemy o niej za mało. Do tego
ciągle powraca romantyczny mit kierowania się uczuciami. Czy aby na pewno
emocje stoją ponad racjonalnością? A może racjonalność i emocje wcale nie muszą
się wykluczać?
„Chociaż nasza zdolność do rozumowania ma pradawne korzenie, zewsząd otaczają
nas dzisiaj świadectwa błędów myślowych i szaleństw naszych bliźnich. Ludzie
uprawiają hazard i grają na loterii, chociaż mają pewność przegranej, a z
drugiej strony nie odkładają pieniędzy na emeryturę, chociaż mają gwarancję
wygranej”.
Steven Pinker w swojej książce oprowadza nas po różnych wyzwaniach, z jakimi
mamy do czynienia: począwszy od czasu potrzebnego do wykonania pracy po
inwestycje. Pokazuje, w jaki sposób ludzie pierwotni kierując się rozumem zbierali
dane i rozwijali umiejętności przetrwania. Pokazuje wyzwania stojące przed
współczesnymi. Wchodzimy w obszar kognitywistki, czyli analizy działania
zmysłów, mózgu i umysłu oraz modelowania zachowań.
„Zasoby poznawcze, które pozwalają zrozumieć świat i naginać go do naszych
celów, nie jest zdobyczą cywilizacji zachodniej, lecz dziedzictwem naszego
gatunku”.
Pinker pokazuje nam, w jaki sposób ludy pierwotne, a w jaki ludzie współcześni wykorzystują
racjonalność do codziennego życia i tworzenia warunków pozwalających na
przetrwanie. Uświadamia czytelnika, że wybory zawsze w pewnym stopniu są krótkofalowe,
ale trzeba podejmować je patrząc daleko w przyszłość i tylko dostosowywać
kierunek podążania. Brzmi skomplikowanie? Niekoniecznie. Zwłaszcza, kiedy na
całość spojrzymy przez pryzmat psychologii i socjologii, bo i tych elementów tu
nie zabraknie. Zwłaszcza w kontekście pomagania, które na pierwszy rzut oka
może wydawać się nieracjonalne, ale w perspektywie programowania zachowań staje
się pewnego rodzaju polisą społeczną. Na bardzo prostych przykładach pokazuje
czytelnikom jak duże znaczenie ma świadomość prawdopodobieństwa wystąpienia
określonych zjawisk.
„Dzięki wyraźnemu różnieniu naszej oceny stanu świata od tego, co decydujemy
się z tym stanem zrobić, możemy racjonalnie działać tak, jakby coś było prawdą,
niekoniecznie wierząc, że jest to prawda. Jak się przekonamy, stanowi to
ogromną, ale niedocenioną różnicę w zrozumieniu zastosowania statystyki w nauce".
Pinker bardzo obrazowo tłumaczy zasady działania logiki. Skomplikowane zagadnienia,
paradoksy, z którymi mają do czynienia studenci studiów filozoficznych tu
podsunięte są w przystępny sposób tak, aby także uczniowie szkół średnich nie
mieli problemu z przeczytaniem i zrozumieniem treści. Napisana według wzorców
anglosaskich publikacja pozwala prawie każdemu czytelnikowi wejść w obszar
zagadnień naukowych z naciskiem na filozofię, socjologię i psychologię.
„Świat to ogród o rozwidlających się ścieżkach i każda decyzja stawia nas w
sytuacji, w której musimy podjąć nowe decyzje, skutkiem czego uzyskujemy liczbę
możliwości, której w żadnym razie nie pozwoli ogarnąć aksjomat konsolidacji”.
Większa część tej publikacji to przede wszystkim pokazanie różnych sytuacji w
kontekście logiki z elementami etyki oraz ekonomii i komunikacji społecznej.
Wskazuje czytelnikom, w jaki sposób odnaleźć się w gąszczu informacji, jak
wyszukiwać prawdziwe informacje, ale też nie zabraknie takich przyziemnych
rzeczy jak obliczanie ceny różnych produktów, śledzenia inflacji, tworzenia
kapitału na przyszłość, omijanie niebezpieczeństw związanych ze złym lokowaniem
środków (gry losowe). Autor pokazuje, dlaczego warto być konsekwentnym i
czasami pozwolić innym przejąć częściową kontrolę nad posiadanymi przez nas
środkami. Pokazuje skutki różnych decyzji.
„Racjonalność: co to jest, dlaczego jej brakuje, dlaczego ma znaczenie” Stevena
Pinkera pozwala na zrozumienie, dlaczego w naszym życiu ważne jest krytyczne
myślenie, analizowanie, świadomość istnienia zasad matematyki, wnioskowanie,
czyli unikanie błędów poznawczych, których przykładów w książce znajdziemy
sporo. Autor przekonuje, że aby lepiej kierować się w życiu racjonalnością
trzeba tego typu podejście ćwiczyć całe życie, bo ciągle jesteśmy wystawiani na
nowe wyzwania i stajemy w obliczu różnorodnych pułapek.
„Racjonalność jest dobrem publicznym, a dobro publiczne kreuje scenerię
tragedii wspólnego pastwiska. (…) Każdy z nas na motyw do preferowania swojej
prawdy, ale jako zbiorowość radzimy sobie lepiej, kiedy wygrywa prawda jako
taka”.
Pinker pokazuje znaczenie minimum umiejętności analitycznych do budowania ciągłej
uważności etycznej i tworzenia demokratycznego społeczeństwa czułego na
manipulację. Kładzie nacisk na dialog i używanie logicznych argumentów w
debacie społecznej. A tu oczywiście pomijamy czyjeś uczucia religijne czy inne
nienaukowe twory, których nie da się zmierzyć, zbadać i wyciągnąć wniosków.
Racjonalne podejście w przeciwieństwie do myślenia magicznego pozwala na zmianę
postawy przy zachowaniu twarzy, a wszystko w myśl zasady: „im więcej się
spieramy, tym większe są szanse na to, że przynajmniej jeden z nas ma rację”.
„Ludzie, którzy są pewni, że mają rację, mogą nie odczuwać żadnej potrzeby
przekonania do tej racji innych i zamiast tego narzucać swoje poglądy siłą. W
teokracjach i autokracjach władze cenzurują, wsadzają do więzienia, skazują na
wygnanie albo palą na stosie głosicieli nieprawomyślnych opinii. W demokracjach
stosowane środki są mniej brutalne, ale również w tym ustroju ludzie znajdują
sposoby na narzucenie jakiegoś poglądu zamiast przekonywania do niego”.
Pinker uczy otwartości na ciągłe poszukiwanie prawdy, postawę pozwalającą na
zdystansowanie się także wobec własnych przekonań oraz nieufności do teorii
spiskowych. W książce znajdziemy takie ważne elementy jak wnioskowanie logiczne
na podstawie relacji między zbiorami, analizę ryzyka, metodę Bayesa, teorię
gier, podstawę analizy teorię szumów, a wszystko wyjaśnione przystępnie, aby
każdy czytelnik po ukończeniu szkoły podstawowej był w stanie zrozumieć. Nie
znaczy to, że jest to książka bardzo lekka i nie wymaga skupienia. Wręcz
przeciwnie: tu wymagany jest ciągły wysiłek intelektualny pozwalający zrozumieć
mechanizmy praw logiki. Ostatnie rozdziały poświęcone są publicznemu życiu
społecznemu. Pinker nie oszczędza nikogo. Obrywa się lewicowo-liberalnym
środowiskom akademickim za brak dyskryminacji i irracjonalnym sektom
prawicowym. Obu stronom wytyka wiarę to, że Internet pozwoli na szerzenie
określonych wartości.
„Dopóki walutą na danej platformie cyfrowej są polubienia, udostępnienia,
kliknięcia i odsłony, nie mamy powodu sądzić, że platforma ta będzie
pielęgnować racjonalność i prawdę".
Ze względu, że zgodnie z wymogami anglosaskimi jest to publikacja naukowa mam
zastrzeżenie dotyczące używania czasami tłumaczeń dotyczących alternatywy (OR
na LUB, które nie jest jednoznaczne ze znaczeniem OR). Do tego autor porównuje
błąd koniunkcji (jest błędem)z błędem reprezentatywności (usterka prowadząca do
złej analizy badanych podzbiorów), ale to tylko takie dwie rzeczy, które w całej
publikacji mi się nie spodobały, czyli naprawdę bardzo mało. Dużym plusem
publikacji są grafiki pozwalające na lepsze zobrazowanie tematu. Do tego bardzo
podoba mi się, pokazanie jak duże znaczenie ma umiejętność analizowania faktów
bez ślepego wierzenia w dane podsuwane przez manipulujących dziennikarzy i polityków.
„Do zasadniczych elementów racjonalności należy radzenie sobie z losowością
życia i niepewnością wiedzy”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz