Iwan
Los, Pędzel i płótno, Gdynia „Nova Res”
2015
Powieść „Pędzel i płótno” Iwana Losa zabiera nas w
świat XIX wiecznych problemów społecznych: walki z zaborcą, konkurencją, która
dzięki niższym podatkom oferuje tańsze produkty, przekonaniami społecznymi,
ubożeniem, wyprzedażami majątków, poczucia obowiązku i honoru, które zderzają
się z trudnymi realiami.
Teoretycznie jest to powieść o Konstantym Potockim,
ale więcej miejsca w książce poświęcono rodzinie Krzemińskich. Sam malarz nie
jest tu ukazany jako artysta, ale jako biedny urzędnik, co jest dość osobliwe
ponieważ Potoccy byli bogatym rodem związanym z Sapiehami i Lubomirskimi. W
książce prawdopodobna historia pięknie miesza się z literacką fikcją, a w tym
wszystkim rozmywa się postać głównego bohatera, który jest ciągle na tle zubożałych
fabrykantów Krzemińskich.
„Pędzel i pióro” autor stylizował na powieści XIX
wieczne (długie opisy, wlokąca się akcja), w których bohaterowie ścierają się z problemami powstałymi przez
zabory. Iwan Los interesująco nakreślił spojrzenie ludzi tracących majątki i
sentyment ówczesnych klas średnich do traconych przedmiotów. Przeżywanie
licytacji pamiątek rodzinnych jest dość dziwne dla nas, żyjących w czasach
konsumpcji i z dużą łatwością pozbywających się przedmiotów sprawnych, ale już
nieużywanych. To uświadamia nam jak wielka przepaść jest między nami, a naszymi
chomikującymi wszelkie drobiazgi przodkami.
Książkę polecam miłośnikom przenoszenia się w
przeszłość za pomocą literatury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz