Gabriela Mistral "Śpiąca królewna" il. Carmen Cardemil

Gabriela Mistral, Śpiąca królewna, il. Carmen Cardemil, tł. Krystyna Rodowska, komentarz Manuel Peña Muñoz, Warszawa „Nasza Księgarnia” 2017.

„Śpiąca królewna” to jedna z tych baśni, które każdy z nas zna w różnych wersjach. Pierwowzór spisał Charles Perrault bazując na włoskiej baśni Giambattisty Basilego. Chęć zabawienia towarzystwa na zamku markiza Louisa Bernina de Valentinay’a, którego posiadłość stała się pierwowzorem zamku w baśni. Bezimienne księżniczka z francuskiej wersji dzięki braciom Grimm zyskuje imię Różyczka i wędruje dalej na wschód.

Baśń w wersji Charles′a Perraulta dzieli się na dwie części. Druga część jest mniej znana, gdyż w większości wydań dla dzieci jest pomijana ze względu na swoją drastyczność. Także bracia Grimm, których utwory często ociekają krwią pominęli część tworzącą dodatkowe napięcie

Gabrieal Mistral korzystała z francuskiej wersji  baśni adaptując ją do hispanojęzycznych realiów oraz z pominięciem drugiej części baśni. Poetka doskonale naśladuje język ludowy i jego „magiczność”. Tekst baśni zaczyna się dość standardowo:

„Bardzo dawno, dawno to było,

wiele upłynęło wody,

gdy pewna królowa powiła

córeczkę nieziemskiej urody”.

Tę baśń od innych wyróżnia szczęśliwe zakończenie: książę wybudził księżniczkę i mogą żyć długo i szczęśliwie.

Myślę, że ten tekst jest dużo bardziej udany od „Czerwonego Kapturka”, który z założenia jest baśnią bardzo krwawą i mającą na celu nastraszenie, pokazanie konsekwencji nieposłuszeństwa. Tu jedynie księżniczkę spotyka nieunikniona klątwa, od której wybawia ją piękny książę, z którym może być szczęśliwa.

Książkę wzbogacono ilustracjami bardzo dobrze wpisującymi się w sposób malowania dzieci. Zaburzona perspektywa, nieproporcjonalne do reszty ciała głowy, lekko rozmazane postacie, pozorna niestaranność i rozmywanie się – wszystko to sprawia, że ilustracje mają swój urok. Mieszane style (wyklejanka, malowanka) pozwalają na urozmaicenie prostych ilustracji, które z powodzeniem mogłyby zawisnąć na tablicach z pracami przedszkolaków oraz uczniów nauczania początkowego.

„Śpiącą królewnę” można z powodzeniem czytać przedszkolakom. Będzie ona także doskonałym uzupełnieniem zajęć pomagających zapoznać się ewolucją motywów w literaturze.

Kup książkę