Małgorzata Karolina Piekarska, Dzika, il. Agnieszka Świętek, Warszawa „Nasza Księgarnia” 2017
Książki Małgorzaty Karoliny Piekarskiej znane są z
poruszania bliskich dzieciom i młodzieży problemów. Pisarka z wielką
wrażliwością pokazuje bohaterów, którzy muszą zmagać się chorobą, śmiercią,
rasizmem. Do tego są to postaci, które mimo wielu wiekowych ograniczeń potrafią
dokonać wielkich rzeczy. Tak jest i w przypadku Rafała Subocza z „Dzikiej”
będącej kontynuacją „Tropicieli”. Jakub Stec z poprzedniej książki schodzi na
dalszy plan, a na pierwszy wysuwa się jego kolega. Taki chwyt zastosowano
również w „Klasie pani Czajki” i „LO-teri”: poruszanie kolejnych ważnych
problemów i połączone z pokazaniem dalszych losów bohaterów.
Mieszkający na warszawskiej Saskiej Kępie bohaterzy
pozwalają poznać nam wycinek stolicy, zabierają w świat swoich dylematów,
odkryć i bohaterskich czynów. Opowieść zaczyna się od zakupów Rafała w
osiedlowym sklepie. Wybierający się na obóz harcerski bohater zauważa tam czarnoskórą
dziewczynkę (Alicję) nękaną przez jego rówieśników wołających za nią „dzika” i
wyśmiewający się z koloru skóry. Młodemu harcerzowi jest głupio i przykro z
powodu zachowania jego kolegów. Niezwykle ładna dziewczyna sprawia, że chłopak
myśli o niej i próbuje dowiedzieć się czegoś więcej. Okazuje się, że Alicja
jest wnuczką jego sąsiadki i bardzo dobrze mówi po polsku, przez co pierwsze
wrażenie obcości mija. Mimo tego dziewczyna nigdy nie potrafi przeciwstawić się
swoim prześladowcom. Jest delikatna i nieśmiała, a przez to nie zdolna nie
tylko do skrzywdzenia kogokolwiek, ale też do obrony samej siebie. Jej
„dzikość” to nieumiejętność postawienia się bandzie łobuzów.
Próby dowiedzenia się czegokolwiek i zbliżenia do
dziewczyny są bardzo trudne. Jej dotychczasowe złe doświadczenia sprawiają, że
unika ludzi, a od bliskich nie może dowiedzieć się niczego konkretnego o niej.
Po powrocie do domu z obozu harcerskiego ponownie spotyka Alicję na basenie i
pomaga uniknąć prześladowania ze strony Adasia (kolegi), a kiedy zaczyna się
rok szkolny okazuje się, że nie tylko będzie chodziła do jego szkoły, ale
jeszcze będzie siedziała z nim w jednej ławce, co nie napawała radością jego
ojca, ale samego Rafała bardzo cieszy. W końcu będzie mógł zyskać jej zaufanie,
pomóc jej, dowiedzieć się czegoś więcej o niej, zaprzyjaźnić. I tak się też
dzieje. Ławkowa znajomość przeradza się w przyjaźń. Chłopak zaraża ją swoją
pasją, zachęca do uczestnictwa w zbiórkach harcerskich, uczy śmiałości,
pokonywania trudności, zaufania, budowania relacji z innymi ludźmi. Alicja
stopniowo staje się coraz odważniejsza, a los poddaje ją wielkiej próbie:
trafia na ulicy na żółwia, który okazuje się kluczem do trafienia na
międzynarodową szajkę i wplątania w bardzo niebezpieczną aferę. Bohaterka zostaje
porwana, a bliscy Rafała zostają poddani próbie pomagającej im pozbyć się
uprzedzeń.
W powieści Małgorzaty Karoliny Piekarskiej nie
zabraknie pościgów, porwań, rozwiązywania zagadek. „Dzika” to interesujący
kryminał poruszający aktualne problemy wrogości, obcości, wykluczenia. Mimo
upływu dziesięciu lat od pierwszego wydania książka okazuje się coraz
ważniejsza i pomaga pokazać młodzieży ważne problemy. Delikatne dotknięcie
tematu przez pokazanie, że inny kolor skóry może być podstawą do
prześladowania, uświadomienie czytelnikom, że dyskryminowanie jakiejkolwiek
odmienności jest złe pomaga otworzyć młodzież na ważne problemy etyczne. Dzięki
książce Małgorzaty Karoliny Piekarskiej młodzi ludzie mogą sobie wyrobić zdanie
na wiele problemów. Pisarka z wielką wprawą i wrażliwością pokazuje
spustoszenie, jakie wywołuje rasizm i inne formy nietolerancji.
„Dzika” poza detektywistyczną powieścią poruszającą
problem rasizmu, handlu zwierzętami, przedmiotowego traktowania istot żywych
jest też historią o przyjaźni i miłości oraz odpowiedzialności. Pisarka w
umiejętny sposób buduje świat problemów młodych ludzi, pokazuje
międzypokoleniowe i międzykulturowe konflikty, codzienne wyzwania, naszego świata,
dzięki czemu proponuje młodemu czytelnikowi dobrą zabawę oraz mądre treści
zmuszające do innego spojrzenia na świat.
Całość wzbogacono interesującymi, prostymi
ilustracjami autorstwa Agnieszki Świętek, dzięki czemu książka zyskała na
lekkości. Proste i jednocześnie estetyczne rysunki pozwalają na lepsze przyciągnięcie
uwagi młodych czytelników. Odpowiednie rozmieszczenie tekstu oraz niedługie
rozdziały i zdania w stronie czynnej sprawiają, że lekturę czyta się bardzo
szybko i przyjemnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz