Seria komiksów „Siostry Niezapominajki” to opowieści o przygodach trzech sióstr. Sara jest najstarsza, najbardziej odpowiedzialną, Kasjopeja wydaje się bujać w obłokach, jest roztrzepana i romantyczna dusza, z kolei Lucilla odludkiem kochającym swojego kota Yurei, a w drugim tomie opiekująca się pisklakiem. Pozornie nic je nie łączy, ale kiedy zachodzi taka potrzeba ramię w ramię pomagają sobie w rozwiązaniu zagadek. Tak jest właśnie w pierwszych dwóch tomach, których akcja toczy się wokół starszych sióstr: Sary (tom 1) i Kasjopei (tom 2).
Dziewczyny samotnie wychowuje mama. Z tego powodu Sara, jako najstarsza z rodzeństwa, czuje się odpowiedzialna za młodsze rodzeństwo, czuje się za nie odpowiedzialna, jest nad wiek poważna i to sprawia, że nie zawsze może dogadać się z nieco dziecinnymi siostrami. Jednak, kiedy prześladuje ją dziwny sen, mama reaguje na opowieść o nim zdenerwowaniem, a na strychu znajdują zaskakujące przedmioty dziewczyny razem dążą do rozwiązania zagadki. „Sen Sary” to tom przekonujący czytelnika, że czasami warto ujawnić tajemnice z przeszłości i nie brać na swoje barki zbyt dużej odpowiedzialności za wszystkich, bo nie mamy wpływu na czyny innych.
W drugim tomie pt. „Miłość Kasjopei bliżej poznamy „środkową” siostrę, która lubi marzyć, jest romantyczką ulegającą wahaniom emocji, rozdartą między uczuciami i niepotrafiącą do końca ich nazwać. Tym razem dziewczyny jadą na wakacje na wieś. Niby powinny się cieszyć, ale tylko najmłodsza okazuje entuzjazm. Jakby na złość nikt nie przyjeżdża po nie na dworzec. Na szczęście trafiają na dawnego kolegę oferującego podwózkę i zdradzającego najnowsze tajemnice, opowiadającego o dziwnych wydarzeniach w okolicy. Kiedy docierają do babci okazuje się, że z jej pamięcią jest coraz gorzej. Do tego dziewczyny będą miały do rozwiązania zagadkę związaną z tajemniczym duchem pojawiającym się ruinach starego kościoła. W to wszystko wplątane zostaną uczucia Kasjopei rozdartej między sympatią do dwóch chłopaków. Na szczęście z pomocą przyjdzie babcia, jej doświadczenie i spory dystans do wielu spraw.
Trzeci tom zatytułowany "Skarb Lucilli" podsuwa wakacyjne klimaty. Dziewczyny spędzają wakacje nad francuskim wybrzeżem Atlantyku na koloniach, do których każda podchodzi inaczej. Sara stara się jak najlepiej wywiązać ze wszystkich zadań, zakochana Kasjopeja buja w obłokach, a Luccila najchętniej spędza czas na plaży z nowo poznanymi osobami. Siostry będą miały okazję poznania historii rodziny, co pomoże im w znalezieniu wspólnego języka.
"Kozica i kometa" to czwarte spotkanie z bohaterkami i kolejne trudne tematy. Tym razem siostry spędzają ferie u taty pracującego w górskim ośrodku jako astronom. Poświęcający się pracy mężczyzna zaniedbuje rodzinę i nie ma czasu dla córek. Dziewczyny muszą same znaleźć sobie zajęcia. Czas spędzą na wędrówkach, w czasie których będą mogły lepiej zrozumieć wybory bliskich.
Piąty tom, czyli "Trzy życzenia" to zdecydowanie świąteczny klimat. Mamy tu strojenie choinki, przygotowywanie prezentów, wędrówkę po przygotowanym na ten czas mieście, tajemniczego Mikołaja wręczającego siostrom najdziwniejszy prezent: zapałki spełniające życzenia. Czy magia zadziała? W jaki sposób mogą spełnić się pragnienia sióstr? Przekonajcie się sami.
W każdym tomie wydarzenia z pogranicza magii, niezwykłości wyjaśniane są logicznie. A jednocześnie jest piękne przesłanie, pokazanie, że to od nas zależy, co nam towarzyszy, czego pragniemy, w jaki sposób tworzymy relacje z bliskimi i czy potrafimy dzielić się z nimi swoją radością. To ciepła opowieść o relacjach międzyludzkich, doświadczaniu świata, różnorodności. Historie dające nieszablonowe rozwiązania, dające dużo nadziei i ciepła, ale też uświadamiające złe konsekwencje naszych czynów. Fabularnie akcja bliska jest temu, co znamy z „Pamiętnika Wisienki" czy "Lou!”.
„Siostry Niezapominajki” to pięknie wydana seria, opowiadająca o niezwykle różnorodnych charakterach sióstr, wyzwaniach, jakie stoją im na drodze, zagadkach do rozwiązania, ale też o miłości, wsparciu, współpracy. Kiedy na horyzoncie pojawia się wyzwanie ważne jest tylko ono, a nie codzienne nieporozumienia.
Komiks jest bardzo przyjemnie napisany, a do tego są to mądre, autonomiczne historie pozwalające wyjść poza schematy. Do tego widzimy jak bardzo różnorodni są tu bohaterzy i to nie przeszkadza we wzajemnym wsparciu.
Piękne ilustracje, bardzo dobrze zszyte strony, dobry papier i solidna, kartonowa oprawa dopełniają całość. Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz