Wakacje są piękne i tak co drugi dzień tęsknię za nimi. Wtedy włącza mi się opcja przypominania sobie jak to żyje się w wakacje. Od razu mi przechodzi. A wszystko przez wyjazdy nad wodę. Córka bardzo długo miała tak, że na widok wody mknęła nie zważając na pogodę i głębokość. Środek zimy i morze? Skończyło się wyjmowaniem dziecka z wody, zamoczeniem się w lodowatym morzu po biodra. Brrrr.
Wtedy człowiek docenia to, ze siedzi w chałupie na d*pie i się nie rusza. Drugą rzecz, którą doceniam to to, że dzięki codziennemu chodzeni na basen przez rok przed pandemią Ola nauczyła się zasad bezpieczeństwa i już wyjeżdżanie z nią nad wodę nie jest takie niebezpieczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz