Joanna Pollakówna, Marceli Szpak
dziwi się światu, il. Karolina Dziewa, Warszawa „Wilga” 2017
„To proste – oświadczył Szpak. – Chodzę, myślę i patrzę wokół. I myśli
przyczepiają się do drzew, do drogi, łąki i tak dalej. Potem znów idę tą drogą,
patrzę na drzewo i chwytam swoją myśl sprzed tygodnia”
Każde poznanie zaczyna się od zdziwienia, zastanawiania, myślenia,
analizowania. Ono pomaga zwrócić uwagę na rzeczy, obok których przeszlibyśmy
bez zastanowienia, dokładniejszego przyjrzenia się otoczeniu. Joanna Pollakówna
zabiera małych czytelników w świat refleksji, zastanawiania się, odkrywania. To,
co dla wielu bohaterów jest oczywistością staje się pretekstem do zastanowienia
dla Szpaka.
Marceli jest bohaterem bardzo przyjaznym, dzięki czemu ma wielu znajomych.
Jednak jego głównym towarzyszem jest Leszek Zając – jego całkowite przeciwieństwo,
Wśród znajomych znajdziemy Borsuka, do
którego nory prowadzi wiele wyjść. Dla mięsożernego przyjaciela jest to oczywiste
i normalne. Dla szpaka – coś niezwykłego, a zającowi jest wszystko jedno czy
wejścia są wykorzystane czy nie. Zastanawia się, w jaki sposób postępować, aby
wykorzystać wszystkie, żeby żadne nie marniały i nie ziały pustką. Znajduje
jednak plus tej sytuacji: „Wychodząc jednym, wiem, że mogłem wyjść innym. Nic
tak nie uskrzydla jak swoboda wyboru”.
Wszystkie opowieści opierają się na głębokim, osobistym doświadczaniu
świata: „Póki nie powącham – nie wiem, co to konwalia. Póki nie wezmę na język –
nic nie wiem o pieprzu. Póki mi się jakiś kawałek życia nie nazwie po swojemu –
to też mało co o nim wiem”.
Wśród pytań Marcelego Szpaka nie zabraknie sofizmatów: kiedy coś się
kończy lub zaczyna. W takiej stylistyce zastanawia się, skąd ma wiedzieć, że
już koniec zbierania grzybów i czy można zostawiać pod krzakami te niezebrane.
Dlaczego warto uprawiać sport? Kiedy zaczyna się kolekcja? Każdej przygodzie
towarzyszy Leszek Zając: nieco próżny, przyjmujący wszystko za oczywistość,
niechętny do nowości, którego Marceli upomina: „Wleczesz się w ogonie moich
przemyśleń”.
Palenie w piecu, po-wieczorek u sowy, gotowanie grzybów, odwiedziny,
powroty, przyjmowanie gości, bohaterstwie, spadający śnieg, piknik stają się
punktem wyjścia do zastanowienia się nad otoczeniem, funkcjonowaniem świata.
Proste, bardzo krótkie opowieści wzbogacono niezwykłymi ilustracjami Karoliny Dziewy.
Żywość kolorów, prostota i magiczność ilustracji sprawia, że łodzi czytelnicy
chętnie sięgają po książkę. Solidna oprawa oraz bardzo dobrze zszyte strony
sprawiają, że wznowiona przez Wydawnictwo Wilga książka jest niezwykła oraz
bardzo trwała. Doskonale wpisuje się w całą serię z niezapominajką.
Książka będzie interesującą lekturą dla przedszkolaków i uczniów
nauczania początkowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz