Arystotelesowska definicja prawdy
Jest to klasyczna definicja prawdy, w której:
- prawdziwy jest: sąd lub zdanie zgodne z rzeczywistością („Absolutne rozumienie rzeczywistości”)
- prawda polega na zgodności rzeczy i umysłu (jeżeli treść naszej myśli oddaje stan faktyczny to jest to prawda)
- rzeczywistość musi być obiektywna, nie można jej naginać
- wadą jest brak kryterium prawdy – nie wiemy jak sprawdzać zgodność myśli z rzeczywistością
Zarzuty stawiane koncepcji Arystotelesa:
- Utożsamianie „tego o czym wiemy, że jest z tym co jest” – rezultaty poznania są niepewne, historycznie zmienne i odwoływalne
- Czy sąd może być „zgodny” z rzeczą
– myśl to nie to samo co rzecz - Sądy o rzeczywistości są „przefiltrowane” przez nasze przekonania o rzeczywistości – sposób patrzenia na świat decyduje o wynikach obserwacji
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz