Bez
dziadka. Pamiętnik żałoby to wyjątkowo dojrzały i błyskotliwy debiut.
Autorka stworzyła przejmującą opowieść o porażeniu śmiercią, która jest
nieodwołalna, ale również o ciszy, która paradoksalnie wiele wyraża i
jest nie do zniesienia. To niezwykle intymna rozmowa z bliską nieżyjącą
osobą, a także bardzo wnikliwe oraz odważne studium starości, tego
wielkiego skandalu nieuchronnie związanego z powolnym odchodzeniem.
Tekst przeszywa czytelnika lękiem i bólem, a jednocześnie daje niemały
ładunek nadziei. Można powiedzieć, że Bez dziadka jest swoistym trenem
napisanym prozą, w którym nie brakuje pytań o charakterze metafizycznym –
o duszę, czyściec i niebo. Jolanta Jonaszko ma bez wątpienia dar snucia
narracji, w prostym, klarownym języku jest ukryta epifania. Okazuje
się, że literatura stanowi idealne miejsce do spotkania z nieobecnymi,
tymi, którzy żyją już tylko w naszej pamięci.
Damian Romaniak
Damian Romaniak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz