Douglas Adams, Restauracja
na końcu wszechświata. Życie, wszechświat i cała reszta, tł. Paweł
Wieczorek, il. Janusz Kapusta, Warszawa „Zysk i S-ka” 2017
Gwiezdne przygody nie muszą obfitować w niezwykłe i
poważne misje niczym ze Star Wars. W to miejsce możemy dostać sporą dawkę
humoru, absurdalnych zdarzeń, nietypowych zachowań bohaterów mających różne
pochodzenie. Takie zderzenie „kulturowe” między gatunkami zapewni spor dawkę
dobrej zabawy. „Restauracja na końcu wszechświata. Życie, wszechświat i cała
reszta” zabiera nas właśnie do takiego niezwykłego świata. Zbiorcze wydanie
dwóch kolejnych tomów cyklu „Autostopem przez galaktykę” przenosi nas w świat
przygód zdruzgotanego Ziemianina Artura Denta, jego przyjaciela kosmity Forda Prefecta,
specjalistę od badań, podróżującego w czasie przestrzeni, co wiąże się z
wieloma niebezpieczeństwami. Na statku nie zabraknie też szalonego
eks-prezydenta Zaphoda, Trillan oraz cierpiącego na depresję robota Marvina,
czyli całkowicie odmiennych osobowościowo i gatunkowo bohaterów lecących
ukradzionym statkiem kosmicznym Serce ze Złota do restauracji na końcu wszechświata.
Fabuła pozornie bardzo prosta: po przygodach bohaterowie są głodni i zmierzają
tam, gdzie można coś zjeść. Realizacja jednak przysparza wielu problemów. Jest
jak pijacki marsz w kosmosie, ale ta pijackość wynika z absurdalnych wydarzeń i
paradoksalnych funkcji najnowszych technologii.
Z tego powodu po drodze nie zabraknie niebezpieczeństw. Muszą uniknąć
zniszczenia przez Vogonów pragnących zniszczyć ich statek, który ma dość dziwny
system oraz rozkład priorytetów: ważniejsza jest dla niego robienie herbatki
dla Artura niż ucieczka. Skupienie na proste czynności prowadzi do absurdu:
statek nie może się ruszyć nawet o milimetr, dlatego najprostsze rozwiązanie odpada.
Zamiast uciekać bohaterowie muszą stawić czoło wrogom.
Kolejne tomy książki Douglasa Adamsa obfitują w
absurdalne wydarzenia: opóźnienie statku wynosi dziewięćset lat, do tego życie
załogi zależy od herbatki. Kiedy przyjrzymy się temu z bliska doskonale
zrozumiemy dlaczego tak się dzieje w przypadku tej zaawansowanej technologii.
Do tego nie zabraknie pola Nie Twój Interes, prywatki trwającej cztery
pokolenia. Absurdalne zdarzenia doskonale obnażają ludzkie przywary. Przejaskrawianie
staje się tu narzędziem dystansowania i humoru, który potęgują śmieszne
technologie i ekscentryczni kosmici.
W kolejnych tomach znajdziemy wątki rozpoczęte w
pierwszym tomie, ale myślę, że można je czytać bez znajomości wcześniejszych
przygód. Po wielu przygodach z wysadzaniem przychodzi czas na posiłek. Okazuje
się, że dotarcie do restauracji nie jest zadaniem łatwym. Zwłaszcza, że na
bohaterów czyha wiele niebezpieczeństw. Żywy język, niezwykła obrazowość i
pomysłowość pisarza sprawiają, że lektura jest prawdziwą ucztą intelektualną
pozwalającą na wiele spraw spojrzeć z dystansu, poszukać analogii w naszym
świecie. Całość jest jednym wielkim zbiorem paradoksów, co niektórych
czytelników może nużyć, ponieważ w olejnych tomach brakuje logiki i trzymania
się czegoś stałego.
"Dlaczego ludzie nie mogą żyć w pokoju i
zgodzie?"
Myślę, że wielkim minusem tej publikacji jest wydanie
dwóch tomów w jednym. Przez to stają się one opasłą księgo, którą z daleka
będzie się widziało na regale, ale po którą nie każdy sięgnie, ponieważ
odstraszy ilość stron. Pierwszy tom wizualnie wypadł dużo lepiej: twarda
okładka, duże marginesy oraz klimatyczne ilustracje sprawiające, że szybko się
czytało. W przypadku tego tomu te detale sprawiają, że książka straszy
rozmiarami chociaż czyta się ją szybko. Jeśli już się sięgnie po lekturę to
szybko odkrywamy, że ten zabieg był dobry, ponieważ upchanie tekstu na połowę
mniejszej ilości stron wpłynęłoby na nasze odczucia estetyczne w czasie
lektury.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz